แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
31 ผลลัพธ์ สำหรับ 

bailiff

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -bailiff-, *bailiff*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(n)เจ้าพนักงานที่ยึดทรัพย์สิน (ของลูกหนี้) (ทางกฎหมาย)Syn.dispossessor, sheriff
Hope Dictionary
(เบ'ลิฟ) n. ตำรวจศาล, พนักงานส่งหมายจับกุม/ยึดทรัพย์, ผู้ดูแลผลประโยชน์ของเจ้าของที่ดิน, ปลัดอำเภอSee Also:bailiffship n.
Nontri Dictionary
(n)ผู้ดูแลที่ดิน, ปลัดอำเภอ, ผู้ช่วยนายอำเภอ
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
๑. ผู้ช่วยนายอำเภอ (อเมริกัน)๒. พนักงานเดินหมาย[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
๑. เจ้าพนักงานศาล๒. ผู้ช่วยนายอำเภอ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
เจ้าพนักงานศาล นำพยานไปคุมขัง เธอจะถูกฟ้องด้วยข้อหา ฆาตกรรมนายเฮย์เวิร์ธ วินด์แฮมLegally Blonde (2001)
มี รปภ.แค่คนเดียวที่ดูเขาอยู่ คือ ไบลิฟฟ์Otis (2006)
เจ้าหน้าที่ศาล :Changeling (2008)
เจ้าหน้าที่ศาลอ่านคำฟ้อง จำเลยโปรดยืนขึ้นEggtown (2008)
โปรดพาจำเลยไปคุมขังได้Eggtown (2008)
นังตอแหล \ ปลัดอำเภอLaw Abiding Citizen (2009)
- ค่ะพ่อSoul Mates (2009)
คงเหมือนกับเจ้าพนักงานศาล กล่าวหาท่านว่าล่วงละเมิดทางเพศ และท่านสั่งให้คนจดชวเลขPilot (2011)
ตำรวจศาลคนหนึ่งบอกว่า คดีที่พวกอดีตนักโทษ ถูกฝ่ายรัฐฟ้องร้อง เป็นคดีที่คุณถนัดLegacy (2012)
เจ้าพนักงานศาล, คุณได้โปรดกรุณา นำตัวจำเลยออกไปScandal (2012)
นำตัวคุณฟอล์คเนอร์ไปขังGive Me the Blame (2012)
เจ้าหน้าที่ เอาตัวคุณฟอล์คเนอร์ไปGive Me the Blame (2012)
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[jaophanakngān bangkhap khadī] (n, exp) EN: bailiff ; marshal
[phanakngān yeutsap] (n, exp) EN: bailiff  FR: huissier [ m ]
WordNet (3.0)
(n)an officer of the court who is employed to execute writs and processes and make arrests etc.
(n)the office of bailiff
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. [ OF. baillif, F. bailli, custodian, magistrate, fr. L. bajulus porter. See Bail to deliver. ] [ 1913 Webster ]

1. Originally, a person put in charge of something; especially, a chief officer, magistrate, or keeper, as of a county, town, hundred, or castle; one to whom powers of custody or care are intrusted. Abbott. [ 1913 Webster ]

Lausanne is under the canton of Berne, governed by a bailiff sent every three years from the senate. Addison. [ 1913 Webster ]

2. (Eng. Law) A sheriff's deputy, appointed to make arrests, collect fines, summon juries, etc. [ 1913 Webster ]

☞ In American law the term bailiff is seldom used except sometimes to signify a sheriff's officer or constable, or a party liable to account to another for the rent and profits of real estate. Burrill. [ 1913 Webster ]

3. An overseer or under steward of an estate, who directs husbandry operations, collects rents, etc. [ Eng. ] [ 1913 Webster ]

n. See Bailiwick. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary
[だいかん, daikan](n) Edo-period prefectural governor (magistrate, bailiff); (P)#10878[Add to Longdo]
[しっこうり, shikkouri](n) bailiff[Add to Longdo]
[しったつり, shittatsuri](n) bailiff[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ