(เอคสแทท'ทิค) adj. ซึ่งดีใจอย่างเหลือล้น, ซึ่งปลาบปลื้มอย่างเหลือล้น. n. ผู้ที่ดีใจอย่างเหลือล้น, See Also:ecstatics n. ความปลาบปลื้มอย่างมาก, Syn.exultant
a. [ Gr. &unr_;, fr. &unr_;: cf. F. extatique. See Ecstasy, n. ] 1. Pertaining to, or caused by, ecstasy or excessive emotion; of the nature, or in a state, of ecstasy; as, ecstatic gaze; ecstatic trance. [ 1913 Webster ]
This ecstatic fit of love and jealousy. Hammond. [ 1913 Webster ]