แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
20 ผลลัพธ์ สำหรับ 

-infamous-

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: infamous, *infamous*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(adj)น่าอับอายSee Also:น่าขายหน้าSyn.shameful, notorious, disreputable, dishonourable
Hope Dictionary
(อิน'ฟะมัส) adj. ชื่อเหม็นที่สุด, เลวทราม, น่าเกลียดชัง, แย่มาก, ซึ่งสูญเสียสิทธิพลเมืองบางอย่างSee Also:infamousness n. infamousSyn.heinous, wicked
Nontri Dictionary
(adj)เสียชื่อ, น่าอับอาย, เลว
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ความประพฤติเสื่อมเสีย, ความประพฤติผิดจรรยาบรรณ (วิชาชีพ)[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
การประพฤติผิดจรรยาบรรณ (วิชาชีพ), ความประพฤติที่น่าอับอาย[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
อาชญากรรมที่น่าอับอาย[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
อาชญากรรมที่น่าอับอาย[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[sīacheū] (v) EN: be disreputable ; be notorious ; be infamous ; lose one's reputation ; get a bad name  FR: salir (la réputation) (fig.) ; discréditer
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ Pref. in- not + famous: cf. L. infamis. See Infamy. ] [ 1913 Webster ]

1. Of very bad report; having a reputation of the worst kind; held in abhorrence; guilty of something that exposes to infamy; base; notoriously vile; detestable; as, an infamous traitor; an infamous perjurer. [ 1913 Webster ]

False errant knight, infamous, and forsworn. Spenser. [ 1913 Webster ]

2. Causing or producing infamy; deserving detestation; scandalous to the last degree; as, an infamous act; infamous vices; infamous corruption. Macaulay. [ 1913 Webster ]

3. (Law) Branded with infamy by conviction of a crime; as, at common law, an infamous person can not be a witness. [ 1913 Webster ]

4. Having a bad name as being the place where an odious crime was committed, or as being associated with something detestable; hence, unlucky; perilous; dangerous. “Infamous woods.” P. Fletcher. [ 1913 Webster ]

Infamous hills, and sandy perilous wilds. Milton. [ 1913 Webster ]

The piny shade
More infamous by cursed Lycaon made. Dryden.

Syn. -- Detestable; odious; scandalous; disgraceful; base; vile; shameful; ignominious. [ 1913 Webster ]

adv. In an infamous manner or degree; scandalously; disgracefully; shamefully. [ 1913 Webster ]

The sealed fountain of royal bounty which had been infamously monopolized and huckstered. Burke. [ 1913 Webster ]

n. The state or quality of being infamous; infamy. [ 1913 Webster ]

DING DE-EN Dictionary
Schandtat { f }
infamous action[Add to Longdo]
anrüchig | anrüchiger | am anrüchigsten
infamous | more infamous | most infamous[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[あくみょうたかい;あくみょうだかい, akumyoutakai ; akumyoudakai](adj-i) infamous; notorious[Add to Longdo]
[ふだつき, fudatsuki](adj-no, n) (1) tagged (esp. with a price); (2) notorious; infamous; double-dyed; hardened[Add to Longdo]
[はれんちざい, harenchizai](n) infamous crime or offense (offence)[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ