(แวน'เดิล) n. สมาชิกเผ่าเยอรมันในสมัยศตวรรษที่ 5 ที่ถูกชาว Gaul และสเปนรุกราน adj. เกี่ยวกับชนเผ่าเยอรมันดังกล่าว, ชอบทำลาย, ทรัพย์สินของคนอื่น, ป่าเถื่อน., See Also:Vandalic adj. vandal n. ผู้ทำลายทรัพย์สินของรัฐหรือของเอกชน

vandalism

(แวน'เดิลลิสซึม) n. การทำลายทรัพย์สินของรัฐหรือของเอกชน, การทำลายวัฒนธรรมหรือศิลปวรรณคดีของชาติอื่น, พฤติกรรมและลักษณะนิสัยของชนเผ่าVandal., See Also:vandalistic adj. vandalish adj.

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

vandal

(n)คนป่าเถื่อน

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

pacta sunt servanda (L.)

สัญญาเป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติตาม[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]

pacta sunt servanda (L.)

สัญญาเป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติตาม[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

vandalism

การทำลายทรัพย์สิน[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.คลังศัพท์ไทย (สวทช.)

Vanda

แวนด้า[TU Subject Heading]

pacta sunt servanda

หลักสัญญาต้องเป็นสัญญา เป็นหลักที่คู่สัญญาทั้งสองฝ่ายเคารพในสัญญา[การทูต]

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

คนพาล

(n)hooligan, See Also:delinquent, yob/yobbo, ruffian, vandal, lager lout, Syn.คนเลว, คนเกเร, Ant.คนดี, Example:นิทานเรื่องนี้ให้คติสอนใจถึงการหลีกเลี่ยงการทำความชั่วคบคนดีหลีกหนีคนพาลซึ่งสามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ดี, Unit:คน

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

ทำลาย

[thamlāi] (v) EN: destroy ; demolish ; annihilate ; vandalise ; vandalize (Am.) ; abolish ; wipe out ; ruin ; pull down ; spoil ; attack FR: détruire ; annihiler ; démolir ; anéantir ; vandaliser

ทำลายตู้โทรศัพท์

[thamlāi tū thōrasap] (v, exp) FR: vandaliser des cabines téléphoniques

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

vandal

/V AE1 N D AH0 L//แฟ้น เดิ่ล//vˈændəl/

vandam

/V AE2 N D AE1 M//แฟน แด๊ม//vˌændˈæm/

vandall

/V AE2 N D AO1 L//แฟน ด๊อล//vˌændˈɔːl/

vandals

/V AE1 N D AH0 L Z//แฟ้น เดิ่ล สึ//vˈændəlz/

vandaele

/V AE0 N D EH1 L//แฝ่น เด๊ล//vændˈel/

vandalen

/V AE2 N D AE1 L AH0 N//แฟน แด๊ เหลิ่น//vˌændˈælən/

vandamme

/V AE2 N D AE1 M//แฟน แด๊ม//vˌændˈæm/

vandalism

/V AE1 N D AH0 L IH0 Z AH0 M//แฟ้น เดอะ หลิ เสิ่ม//vˈændəlɪzəm/

vandalize

/V AE1 N D AH0 L AY2 Z//แฟ้น เดอะ ลาย สึ//vˈændəlˌaɪz/

vandagriff

/V AE2 N D AE1 G R IH0 F//แฟน แด๊ กริ ฝึ//vˌændˈægrɪf/

vandagriff

/V AE1 N D AH0 G R IH0 F//แฟ้น เดอะ กริ ฝึ//vˈændəgrɪf/

vandalized

/V AE1 N D AH0 L AY2 Z D//แฟ้น เดอะ ลาย สึ ดึ//vˈændəlˌaɪzd/

vandalizing

/V AE1 N D AH0 L AY2 Z IH0 NG//แฟ้น เดอะ ลาย สิ่ง//vˈændəlˌaɪzɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

Vandal

(n,(count))/vˈændl//แฟน ดึ ล//v a1 n d l/

vandal

(n,(count))/vˈændəl//แฟ้น เดิ่ล//v a1 n d @ l/

Vandals

(n,(count))/vˈændlz//แฟน ดึลึ สึ//v a1 n d l z/

vandals

(n,(count))/vˈændəlz//แฟ้น เดิ่ล สึ//v a1 n d @ l z/

vandalism

(n,(uncount))/vˈændəlɪzəm//แฟ้น เดอะ หลิ เสิ่ม//v a1 n d @ l i z @ m/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

aldrovanda

(n)one species: waterwheel plant, Syn.genus Aldrovanda

genus vanda

(n)genus of showy epiphytic orchids of Himalayas to Malaysia

vanda

(n)any of numerous showy orchids of the genus Vanda having many large flowers in loose racemes

vandal

(n)someone who willfully destroys or defaces property

vandal

(n)a member of the Germanic people who overran Gaul and Spain and North Africa and sacked Rome in 455

vandalism

(n)willful wanton and malicious destruction of the property of others, Syn.hooliganism, malicious mischief

vandalize

(v)destroy wantonly, as through acts of vandalism, Syn.vandalise

blue orchid

(n)famous orchid of northern India having large pale to deep lilac-blue flowers, Syn.Vanda caerulea

waterwheel plant

(n)floating aquatic carnivorous perennial of central and southern Europe, Africa, Asia, Australia having whorls of 6 to 9 leaves ending in hinged lobes for capturing e.g. water fleas, Syn.Aldrovanda vesiculosa

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Vandal

n. [ L. Vandalus, Vandalius; of Teutonic origin, and probably originally signifying, a wanderer. Cf. Wander. ] [ 1913 Webster ]

1. (Anc. Hist.) One of a Teutonic race, formerly dwelling on the south shore of the Baltic, the most barbarous and fierce of the northern nations that plundered Rome in the 5th century, notorious for destroying the monuments of art and literature. [ 1913 Webster ]

2. Hence, one who willfully destroys or defaces any work of art or literature, or anything valluable. [ 1913 Webster ]

The Vandals of our isle,
Sworn foes to sense and law. Cowper. [ 1913 Webster ]

Vandalic

{ } a. Of or pertaining to the Vandals; resembling the Vandals in barbarism and destructiveness. [ 1913 Webster ]

Vandalism

n. The spirit or conduct of the Vandals; ferocious cruelty; hostility to the arts and literature, or willful destruction or defacement of any object of beauty or value. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

毁坏