42 ผลลัพธ์ สำหรับ

reputab

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: reputab, -reputab-

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

reputable

(adj)มีชื่อเสียง, See Also:น่าเลื่อมใส, น่าเชื่อถือ, น่าเคารพนับถือ, Syn.respectable, trustworthy, Ant.disreputable

disreputable

(adj)ที่ชื่อเสียงไม่ดี, See Also:ที่ฉาวโฉ่, ที่ไม่น่าเชื่อถือ, Syn.disapproval

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]Hope Dictionary

disreputable

(ดิสเรพ'ยะทะเบิล) adj. ซึ่งมีชื่อเสียงที่ไม่ดี, ฉาวโฉ่, ไม่น่าไว้วางใจ, มอซอ, สกปรก, See Also:disreputability n. ดูdisreputable

reputable

(เรพ'พิวทะเบิล) adj. มีชื่อเสียง, น่าเคารพ, น่านับถือ, ได้มาตรฐาน, ดี, See Also:reputability, reputableness n. reputably adv., Syn.honourable, esteemed

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

disreputable

(adj)เสียชื่อเสียง, ฉาวโฉ่, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่น่าเชื่อถือ

reputable

(adj)น่านับถือ, มีชื่อเสียง, น่าเคารพ, ได้มาตรฐาน

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpusตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus

reputab

That is a reputable store.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

เด่นดัง

(v)be famous, See Also:be renowned, be reputable, become well-known

ทรงเกียรติ

(adj)honourable, See Also:respectable, honoured, noble, virtuous, reputable, Example:เขาเหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่อันทรงเกียรตินี้

เสียชื่อ

(v)be disreputable, See Also:be notorious, be infamous, lose one's reputation, Syn.เสียชื่อเสียง, Ant.มีชื่อ, มีชื่อเสียง, Example:คุณช่วยดูแลเรื่องนี้ให้ด้วย ไม่เช่นนั้นเสียชื่อบริษัทแย่เลย, Thai Definition:ทำให้ชื่อเสียงไม่ดี, ทำให้คนอื่นไม่นับถือตน

เสียชื่อ

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

เสียชื่อ

[sīacheū] (v) EN: be disreputable ; be notorious ; be infamous ; lose one's reputation ; get a bad name FR: salir (la réputation) (fig.) ; discréditer

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

reputable

/R EH1 P Y AH0 T AH0 B AH0 L//เร้ะ ผึ เหยอะ เถอะ เบิ่ล//rˈepjətəbəl/

disreputable

/D IH0 S R EH1 P Y AH0 T AH0 B AH0 L//ดิ สึ เร้ะ ผึ เหยอะ เถอะ เบิ่ล//dɪsrˈepjətəbəl/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

reputable

(adj)/rˈepjʊtəbl//เร้ะ ผึ หยุ เถอะ บึ ล//r e1 p y u t @ b l/

reputably

(adv)/rˈepjʊtəbliː//เร้ะ ผึ หยุ เถอะ บลี่//r e1 p y u t @ b l ii/

disreputable

(adj)/dˈɪsrˈepjʊtəbl//ดิ้ สึ เร้ะ ผึ หยุ เถอะ บึ ล//d i1 s r e1 p y u t @ b l/

disreputably

(adv)/dˈɪsrˈepjʊtəbliː//ดิ้ สึ เร้ะ ผึ หยุ เถอะ บลี่//d i1 s r e1 p y u t @ b l ii/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

disreputable

(adj)lacking respectability in character or behavior or appearance, Ant.reputable

disreputable person

(n)someone lacking public esteem

disreputably

(adv)in a disreputable manner, Ant.reputably

reputable

(adj)having a good reputation, Ant.disreputable

reputably

(adv)in a reputable manner, Ant.disreputably

respectability

(n)honorableness by virtue of being respectable and having a good reputation, Syn.reputability, Ant.disreputability, unrespectability

unrespectability

(n)dishonorableness by virtue of lacking respectability or a good reputation, Syn.disreputability, disreputableness, Ant.respectability, reputability

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disreputability

n. The state of being disreputable. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Disreputable

a. Not reputable; of bad repute; not in esteem; dishonorable; disgracing the reputation; tending to bring into disesteem; as, it is disreputable to associate familiarly with the mean, the lewd, and the profane. [ 1913 Webster ]

Why should you think that conduct disreputable in priests which you probably consider as laudable in yourself? Bp. Watson.

Syn. -- Dishonorable; discreditable; low; mean; disgraceful; shameful. [ 1913 Webster ]

Disreputably

adv. In a disreputable manner. [ 1913 Webster ]

Irreputable

a. Disreputable. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Reputable

a. [ From Repute. ] Having, or worthy of, good repute; held in esteem; honorable; praiseworthy; as, a reputable man or character; reputable conduct. [ 1913 Webster ]

In the article of danger, it is as reputable to elude an enemy as defeat one. Broome. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Respectable; creditable; estimable. [ 1913 Webster ]

-- Rep"u ta*ble*ness, n. -- Rep"u*ta*bly, adv. [ 1913 Webster ]

Unreputable

a. Disreputable. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

渣滓