กฎการใช้และไม่ใช้, กฎที่ลามาร์กตั้งขึ้นเพื่ออธิบายวิวัฒนาการของอวัยวะของสิ่งมีชีวิต เนื่องจากการใช้และไม่ใช้อวัยวะนั้น คือ อวัยวะใดที่ไม่ใช้จะค่อย ๆ หดหายไป และอวัยวะใดที่ยังใช้อยู่ก็จะคงอยู่หรือวิวัฒนาการให้ดีขึ้น[พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

การแตกแยก

(n)disharmony, See Also:disunity, Ant.การสามัคคี, Example:การหย่าร้างเป็นการแตกแยกของบุคคลที่เคยมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด, Thai Definition:การไม่มีความสามัคคี

ร้าง

(v)be deserted, See Also:be abandoned, be unoccupied, be desolate, be disused, Syn.ว่างเปล่า, Example:ศาลเจ้าต้นกร่าง ปัจจุบันนี้ร้างไปแล้ว, Thai Definition:ปราศจากผู้คน

ระส่ำระสาย

(v)be disorganized, See Also:be disordered, be in a state of unrest, be in a state of chaos, be in a sate of disunity, , Syn.เสียกระบวน, Example:หากปล่อยการณ์ให้เป็นไปเช่นนี้ บ้านเมืองจะต้องระส่ำระสายเป็นแน่, Thai Definition:วุ่นวาย ไม่รู้จะทำอย่างไร

แตกฝูง

(v)be separated from the herd, See Also:isolate, set apart, be disunited, break off from one's group, Syn.แตกพวก, แตกเหล่า, แตกพวกแตกคณะ, Example:ลูกเป็ดแตกฝูงวิ่งซุกหัวตามพุ่มหญ้าข้างทาง, Thai Definition:ปลีกตัวออกจากหมู่, มีความประพฤติหรือความเห็นผิดแผกไปจากหมู่

แตกแยก

(v)split up, See Also:become divided, be separated, be discordant, be disunited, Syn.แตกสามัคคี, Ant.กลมเกลียว, สามัคคี, สามัคคีกลมเกลียว, Example:เด็กคนนี้อยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่รักใคร่กันดี มีศีลธรรม ไม่วิวาท ไม่แตกแยก

แตกร้าว

(v)split up, See Also:be cracked, become divided, be disunited, break up, Syn.บาดหมาง, ผิดใจ, ร้าวฉาน, Example:เมื่อสถานการณ์ระส่ำระสาย ความคิดผู้คนก็แตกร้าวตามไปด้วย, Thai Definition:บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้

แตกสามัคคี

(v)be disunited, See Also:be divided, be at sixes and sevens, Syn.แตกแยก, Ant.กลมเกลียว, สามัคคี, สามัคคีกลมเกลียว, Example:หากเรามีความประมาท เราแตกสามัคคีกันเมื่อใด เราก็จะเป็นอันตรายย่อยยับลงเมื่อนั้น, Thai Definition:แยกออกไปเป็นพวกเป็นเหล่า

ร้าวราน

(v)be disunited, See Also:be enemies, Syn.แตกร้าว, แตกสามัคคี

ร้าวฉาน

(adj)disunited, Syn.แตกร้าว, บาดหมาง, Thai Definition:แตกร้าวกัน, โกรธเคืองกัน

การแตกร้าว

(n)split, See Also:division, disunion, break, separation, Syn.การแบ่งแยก, การแตกหัก, การแตกกัน, การขัดแย้งกัน, การบาดหมางกัน, , Ant.การสามัคคี, Example:การแตกร้าวในหมู่นักการเมืองมาจากความไม่สามัคคีทางความคิดของสมาชิกพรรค, Thai Definition:บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้

ความแตกแยก

(n)disharmony, See Also:disunion, separation, Syn.ความแตกร้าว, ความระหองระแหง, ความบาดหมาง, Ant.ความสามัคคี, ความปรองดอง, Example:ขณะนี้เริ่มมีความแตกแยกทางความคิดขึ้นในองค์กรการศึกษา

ความร้าวฉาน

(n)disunion, See Also:dissociation, split, rupture, discord, disagreement, dissension, disjunction, Syn.ความระหองระแหง, ความแตกร้าว, ความบาดหมาง, Ant.ความสามัคคี, ความปรองดอง, Example:ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทำให้เกิดเป็นความร้าวฉานระหว่างสถาบัน

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

ความแตกแยก

[khwām taēkyaēk] (n) EN: disharmony ; disunion ; separation FR: division [ f ] ; désunion [ f ] ; séparation [ f ]

แตกแยก

[taēkyaēk] (v) EN: split up ; become divided ; be separated ; be discordant ; be disunited FR: se diviser; se désunir

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

disuse

/D IH0 S Y UW1 S//ดิ สึ ยู้ สึ//dɪsjˈuːs/

disunion

/D IH0 S Y UW1 N Y AH0 N//ดิ สึ ยู้น เหยิ่น//dɪsjˈuːnjən/

disunity

/D IH0 S Y UW1 N AH0 T IY0//ดิ สึ ยู้ เหนอะ ถี่//dɪsjˈuːnətiː/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

disuse

(n,(uncount))/dˈɪsjˈuːs//ดิ้ สึ ยู้ สึ//d i1 s y uu1 s/

disused

(adj)/dˈɪsjˈuːzd//ดิ้ สึ ยู้ สึ ดึ//d i1 s y uu1 z d/

disunion

(n,(uncount))/dˈɪsjˈuːnɪən//ดิ้ สึ ยู้ เหนี่ย (ร) น//d i1 s y uu1 n i@ n/

disunite

(v)/dˌɪsjuːnˈaɪt//ดิ สึ หยู่ น้าย ถึ//d i2 s y uu n ai1 t/

disunity

(n,(uncount))/dˈɪsjˈuːnɪtiː//ดิ้ สึ ยู้ หนิ ถี่//d i1 s y uu1 n i t ii/

disunited

(v, v)/dˌɪsjuːnˈaɪtɪd//ดิ สึ หยู่ น้าย ถิ ดึ//d i2 s y uu n ai1 t i d/

disunites

(v)/dˌɪsjuːnˈaɪts//ดิ สึ หยู่ น้าย ถึ สึ//d i2 s y uu n ai1 t s/

disuniting

(v)/dˌɪsjuːnˈaɪtɪŋ//ดิ สึ หยู่ น้าย ถิ่ง//d i2 s y uu n ai1 t i ng/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

carbon disulfide

(n)a toxic colorless flammable liquid (CS2); used in the manufacture of rayon and cellophane and carbon tetrachloride and as a solvent for rubber

disulfiram

(n)a drug (trade name Antabuse) used in the treatment of alcoholism; causes nausea and vomiting if alcohol is ingested, Syn.Antabuse

disunify

(v)break up or separate, Syn.break apart, Ant.unify

disunion

(n)the termination or destruction of union, Ant.union

disunity

(n)lack of unity (usually resulting from dissension)

disused

(adj)no longer in use, Syn.obsolete

iron disulfide

(n)a compound containing two atoms of sulfur combined with iron

disassociate

(v)part; cease or break association with, Syn.disjoint, disunite, dissociate, divorce

neglect

(n)the state of something that has been unused and neglected, Syn.disuse

separate

(v)force, take, or pull apart, Syn.disunite, divide, part

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disulphate

n. [ Pref. di- + sulphate. ] (Chem.) (a) A salt of disulphuric or pyrosulphuric acid; a pyrosulphate. (b) An acid salt of sulphuric acid, having only one equivalent of base to two of the acid. [ 1913 Webster ]

Disulphide

n. [ Pref. di- + sulphide. ] (Chem.) A binary compound of sulphur containing two atoms of sulphur in each molecule; -- formerly called disulphuret. Cf. Bisulphide. [ 1913 Webster ]

Disulphuret

n. [ Pref. di- + sulphuret. ] (Chem.) See Disulphide. [ 1913 Webster ]

Disulphuric

a. [ Pref. di- + sulphuric. ] (Chem.) Applied to an acid having in each molecule two atoms of sulphur in the higher state of oxidation. [ 1913 Webster ]

Disulphuric acid, a thick oily liquid, H2S2O7, called also Nordhausen acid (from Nordhausen in the Harts, where it was originally manufactured), fuming sulphuric acid, and especially pyrosulphuric acid. See under Pyrosulphuric. [ 1913 Webster ]

Disuniform

a. Not uniform. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Disunion

n. [ Pref. dis- + union: cf. F. désunion. ] 1. The termination of union; separation; disjunction; as, the disunion of the body and the soul. [ 1913 Webster ]

2. A breach of concord and its effect; alienation. [ 1913 Webster ]

Such a disunion between the two houses as might much clou&unr_; the happiness of this kingdom. Clarendon. [ 1913 Webster ]

3. The termination or disruption of the union of the States forming the United States. [ 1913 Webster ]

I have not accustomed myself to hang over the precipice of disunion. D. Webster. [ 1913 Webster ]

Disunionist

n. An advocate of disunion, specifically, of disunion of the United States. [ 1913 Webster ]

Disunite

v. t. [ imp. & p. p. Disunited; p. pr. & vb. n. Disuniting. ] 1. To destroy the union of; to divide; to part; to sever; to disjoin; to sunder; to separate; as, to disunite particles of matter. [ 1913 Webster ]

2. To alienate in spirit; to break the concord of. [ 1913 Webster ]

Go on both in hand, O nations, never be disunited, be the praise . . . of all posterity! Milton. [ 1913 Webster ]

Disunite

v. i. To part; to fall asunder; to become separated. [ 1913 Webster ]

The joints of the body politic do separate and disunite. South. [ 1913 Webster ]

Disuniter

n. One who, or that which, disjoins or causes disunion. [ 1913 Webster ]

Disunity

n. A state of separation or disunion; want of unity. Dr. H. More. [ 1913 Webster ]

Disusage

n. Gradual cessation of use or custom; neglect of use; disuse. [ R. ] Hooker. [ 1913 Webster ]

Disuse

v. t. [ imp. & p. p. Disused p. pr. & vb. n. Disusing. ] 1. To cease to use; to discontinue the practice of. [ 1913 Webster ]

2. To disaccustom; -- with to or from; as, disused to toil. “Disuse me from . . . pain.” Donne. [ 1913 Webster ]

Disuse

n. Cessation of use, practice, or exercise; inusitation; desuetude; as, the limbs lose their strength by disuse. [ 1913 Webster ]

The disuse of the tongue in the only . . . remedy. Addison. [ 1913 Webster ]

Church discipline then fell into disuse. Southey. [ 1913 Webster ]

Disutilize

v. t. To deprive of utility; to render useless. [ R. ] Mrs. Browning. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

四分五裂

[四分五裂, sì fēn wǔ liè, ㄙˋ ㄈㄣㄨˇ ㄌㄧㄝˋ]all split up and in pieces (成语 saw); disunity (in an organization); complete lack of unity; to disintegrate; falling apart; to be at sixes and sevens#43687[Add to Longdo]

废弛

[废弛 / 廢弛, fèi chí, ㄈㄟˋ ㄔˊ]to fall into disuse (of laws, customs etc); to neglect#109455[Add to Longdo]

二硫化碳

[二硫化碳, èr liú huà tàn, ㄦˋ ㄌㄧㄡˊ ㄏㄨㄚˋ ㄊㄢˋ]carbon disulfide#115961[Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING DictionaryDING DE-EN Dictionary

Nichtgebrauch { m }

disuse[Add to Longdo]

Schwefelkohlenstoff { m } [ chem. ]

carbon disulphide; carbon disulfide [ Am. ][Add to Longdo]

Uneinigkeit { f }

disunity[Add to Longdo]

ausgedient

disused[Add to Longdo]

nicht mehr gebrauchen

to disuse[Add to Longdo]

trennen | trennend | trennt | trennte

to disunite | disuniting | disunites | disunited[Add to Longdo]

zerstritten sein (mit)

to have fallen out (with); to be disunited[Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT DictionaryEDICT JP-EN Dictionary

空き(P);明き

[あき, aki](n) (1) space; room; emptiness; gap; (2) opening; vacancy; empty seat; (3) free time; time to spare; (4) disuse; unused thing; (P)#16838[Add to Longdo]

ジスルフィラム

[jisurufiramu](n) disulfiram[Add to Longdo]

回顧談

[かいこだん, kaikodan](n) reminiscences; reminiscent disussion[Add to Longdo]

古手

[ふるて, furute](n, adj-no) disused article; ex-soldier; retired official[Add to Longdo]

秋扇

[しゅうせん;あきおうぎ, shuusen ; akiougi](n) (See 秋の扇) fan in autumn (esp. one that is no longer used); outdated item that has fallen into disuse; woman who has lost a man's affection or interest[Add to Longdo]

船板塀

[ふないたべい, funaitabei](n) fence made from disused ship planks[Add to Longdo]

内部分裂

[ないぶぶんれつ, naibubunretsu](n) internal disunity; internal division; internal rift[Add to Longdo]

二硫化炭素

[にりゅうかたんそ, niryuukatanso](n) carbon disulfide[Add to Longdo]

廃れた

[すたれた, sutareta](adj-f) out of date; disused; obsolete[Add to Longdo]

廃坑(P);廃鉱

[はいこう, haikou](n, vs) abandoned mine; disused mine; (P)[Add to Longdo]

廃用症候群

[はいようしょうこうぐん, haiyoushoukougun](n) disuse syndrome[Add to Longdo]