*โว่*

อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความประหลาดใจ.

น. ชื่อเก่าของเมืองลพบุรี.

น. ชื่อมะเขือพันธุ์หนึ่งของชนิด Solanum melongena L. ผลกลม กินได้, มะเขือยาว ก็เรียก.

ว. เป็นช่องเป็นรูที่แลเห็นลึกหรือทะลุ เช่น หม้อทะลุเป็นรูโว่ กางเกงถูกบุหรี่จี้ขาดโว่, โหว้ ก็ใช้.

ว. ว่าง, โล่ง, โปร่ง, เช่น ตัดต้นไม้เสียโว่ง ซดน้ำแกงร้อน ๆ แล้วคอโว่ง.

ว. คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงโว้ย ไปไหนโว้ย ไปตลาดมาโว้ย เบื่อจริงโว้ย, เว้ย ก็ว่า.

อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสัยหรือไม่พอใจเป็นต้น เช่น โว้ย ! ไม่มีใครอยู่สักคนเลย, เว้ย ก็ว่า.

ก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล

ทำเหลวไหล.

น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Solanumวงศ์ Solanaceae ที่ผลกินได้ คือ ชนิด S. melongenaL. ผลกลม ๆ มีหลายพันธุ์ เช่น มะเขือขื่น มะเขือไข่เต่า มะเขือเจ้าพระยา มะเขือละโว้, มะเขือยาว [ S. melongena L. var. serpentinum (Desf.) L. H. Bailey ] ผลยาว มีหลายสี, ชนิดที่ผลกินไม่ได้ คือ มะเขือขื่น ชนิด S. aculeatissimum Jacq. รากใช้ทำยาได้.

ว. คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงเว้ย ไปไหนเว้ย ไปตลาดมาเว้ย เบื่อจริงเว้ย, โว้ย ก็ว่า.

อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความสงสัยหรือไม่พอใจเป็นต้น เช่น เว้ย ! ไม่มีใครอยู่สักคนเลย, โว้ย ก็ว่า.

ว. โว่, เป็นช่องเป็นรูที่แลเห็นลึกหรือทะลุ.