น. การหมุนเวียนของเงินตรา.
ว. ที่หวีแหวกกลางศีรษะ (ใช้แก่ผม) เช่น งามโศกตกแสกเมื่อยามเศร้า ปิ้มประหนึ่งจะเข้าประคองขวัญ (ขุนช้างขุนแผน).
น. แนวที่อยู่ระหว่างกลาง ในคำว่า แสกผม แสกหน้า.
ก. แบ่งผมออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กัน เรียกว่า แสกกลาง, ถ้าไม่เท่ากัน เรียกว่า แสกข้าง.
ว. เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กัน ว่า ผมแสกกลาง, เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนไม่เท่ากัน ว่า ผมแสกข้าง.
น. ส่วนหน้าผากกึ่งกลางระหว่างคิ้ว.
น. ชื่อนกขนาดกลาง ในวงศ์ Tytonidae ลักษณะคล้ายนกเค้า ใบหน้าเป็นรูปสามเหลี่ยม ตาอยู่ทางด้านหน้าของหัว ขณะที่นกส่วนใหญ่ตาอยู่ทางด้านข้าง กินสัตว์ขนาดเล็กต่าง ๆ โดยเฉพาะหนู ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ แสก [ Tyto alba (Scopoli) ] พบอาศัยหลบพักตามต้นไม้หรือชายคา ทำรังตามชายคา และ แสกแดง (Phodilus badius Horsfield) ชนิดนี้ไม่พบอาศัยตามบ้านเรือน ทำรังตามโพรงไม้ในป่า.
น. เรียกชนชาติหนึ่งในตระกูลมอญ–เขมร.
ว. แจ้ง ๆ เช่น กลางวันแสก ๆ.
น. แม่นํ้า เช่น กระแสกระสินธุสงสาร (อุเทน).
น. ชื่อนกขนาดเล็กถึงขนาดใหญ่หลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Strigidae และวงศ์ Tytonidae หัวโต ตาโตอยู่ทางด้านหน้าของหัว มองเห็นได้ดีในเวลากลางคืน ขนรอบหัวและหน้าพองฟู รูปหน้าคล้ายรูปหัวใจ ขนตามลำตัวนุ่มหนาและเบามีลายเป็นจุด ๆ หรือลายคล้ายเกล็ดปลา หากินในเวลากลางคืน กลางวันหลบพักผ่อนตามต้นไม้ เช่น แสก [ Tyto alba (Scopoli) ] เค้ากู่หรือฮูก ( Otus lempiji Pennant) เค้าใหญ่พันธุ์สุมาตรา [ Bubo sumatranas (Raffles) ] เค้าป่าสีน้ำตาล ( Strix leptogrammica Temminck) เค้าโมงหรือเค้าแมว [ Glaucidium cuculoides (Vigors) ] เค้าเหยี่ยว [ Ninox scutulata (Raffles) ], ฮูก ก็เรียก.
ก. ฮึกเหิมจนประมาท เช่น แสนเสียดายนันทาที่น่ารัก ชะล่านักวิ่งออกนอกถนน (แบบเรียน), โจรชะล่าใจปล้นกลางวันแสก ๆ.
ก. ทำลายขวัญ, ทำให้กลัว, เช่น นกเอ๋ยนกแสก จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ (กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า พระยาอุปกิตศิลปสาร).
น. ทรงผมผู้ชายที่หวีแสกข้าง.
น. ขวัญที่แสกหน้า ถือว่าเป็นลักษณะไม่ดีของหญิง ๑ ใน ๓ อย่าง คือ ฝีจัก ยักหล่ม ถ่มร้าย, สีจัก ก็ว่า.
น. ขวัญที่แสกหน้า ถือว่าเป็นลักษณะไม่ดีของผู้หญิง ๑ ใน ๓ อย่าง คือ สีจัก ยักหล่ม ถ่มร้าย, ฝีจัก ก็ว่า.
(แสก) ก. ร้อง เช่น แสรกเสียงกรุยเกรียว (ดุษฎีสังเวย).