13 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*แกล้ว*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: แกล้ว, -แกล้ว-
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
(แกฺล้ว) ว. กล้า, องอาจ, เก่ง, ว่องไว.
(ทะกฺล้า, ทะแกฺล้ว) น. ผู้กล้า.
ว. กระไร, อะไร, ทำไม, เช่น ผู้แกล้วกระใดรณภู (สมุทรโฆษ).
เจ้าผู้หญิง เช่น สองกษัตรีเจ้าหล้า แกล้วกว่าแกล้วใจกล้า กว่ากล้ากลัวอาย (ลอ).
(แกฺว่น) ว. แกล้วกล้า, ว่องไว.
(ดิบ) ว. กล้า, แข็ง, มาก, เช่น พระเสด็จแสดงดิพรแกล้ว การยุทธ ยิ่งแฮ (ยวนพ่าย).
(ทะ) ใช้เป็นคำนำหน้านาม แปลว่า คน, ผู้, เช่น ทมูลทนาย ทแกล้วทหาญ, ท่าน เช่น ทชี.
ก. แตก, หัก, ทำลาย เช่น ฝ่อใจห้าวบมิหาญ ลาญใจแกล้วบมิกล้า (ตะเลงพ่าย).
(-ระ-) ว. แกล้วกล้า, ชำนาญ, ฉลาด.
น. ความเป็นผู้แกล้วกล้า.
(สอระ-) ว. ทิพย์, แกล้วกล้า, เช่น สรศาสดา สรศักดิ์ สรสีห์.
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ