*เอิก*

ว. อึง, อื้อฉาว.

(เอิกกะเหฺริก) ว. อื้ออึง

ครึกครื้น, สนุกสนาน

แพร่หลายรู้กันทั่ว.

(-หน) ว. อื้ออึง, เอิกเกริก, วุ่นวาย, (โบ; กลอน) ใช้เป็น โกลา โกลี ก็มี เช่น เสียงโห่โกลาเกรียงไกร (คำพากย์), พระกุมารโกรธใจเป็นโกลี (ไชยเชฐ).

(คันชิด) ก. คำรน, บันลือเสียง, เอิกเกริก, กึกก้อง, กระหึม, เช่น ครรชิตฤทธิ์ราวี (ลอ).

เอิกเกริก เช่น งานครึกครื้น ขบวนแห่ครึกครื้น.

(คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น) ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.

(คฺรื้นคฺรึก) ว. ครึกครื้น, รื่นเริง, สนุกสนาน, เอิกเกริก.

ว. ไม่มีเสียงเอะอะ เช่น นั่งทำงานเงียบ ๆ, ไม่เอิกเกริกอื้ออึง เช่น ทำอย่างเงียบ ๆ

(ฉะหฺลอง) ก. ทำบุญหรือบูชาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความปีติยินดี เช่น ฉลองพระ ฉลองหนังสือ ฉลองอายุ, จัดงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความยินดีในโอกาสต่าง ๆ เช่น ฉลองปริญญา, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ เฉลิม เป็น เฉลิมฉลอง.

ว. อื้ออึง, เอิกเกริก, เกรียวกราว.

ว. เป็นการเอิกเกริก, เป็นงานใหญ่, เช่น จัดงานสมโภชเป็นการใหญ่, เกินปรกติ เช่น เลี้ยงดูเป็นการใหญ่ จัดบ้านเป็นการใหญ่.

ก. มี่, อึงมี่, เอิกเกริก, แซ่, อึกทึก.

ว. อึกทึก, เอิกเกริก, เกรียวกราว.

(รบ, ระพะ, ระพา) น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก.

น. เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก, เสียงอึง, เสียงร้องครํ่าครวญ.