*เสียแต่*

ก. เสียคะแนน เช่น นักกีฬาทำผิดกติกาเลยเสียแต้ม

ขายหน้า เช่น วันนี้เสียแต้ม นัดไปเลี้ยงเพื่อนแล้วลืมเอากระเป๋าสตางค์ไป, เสียความนิยม เช่น ถ้านักการเมืองพูดไม่ถูกใจประชาชน ก็จะเสียแต้ม.

ว. เสียแต่ว่า, เว้นแต่ว่า, เพียงแต่ว่า.

น. ตอนแรก ๆ เช่น ต้องสอนเด็กให้มีสัมมาคารวะเสียแต่ต้นมือ ถ้าโตแล้วจะสอนลำบาก.

ก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกำลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้นตาย (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).

บ. เว้นเสียแต่.

บ. นอกจาก, เว้นแต่, เว้นเสียแต่.

น. ชื่อหนึ่งของลัทธิปรัชญาฝ่ายวัตถุนิยมของอินเดีย ถือว่าโลกนี้เกิดจากการรวมตัวกันเองของวัตถุธาตุ ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม ชีพหรือชีวิตเป็นเพียงผลิตผลของวัตถุธาตุที่รวมตัวกันนั้น คนเราเกิดครั้งเดียว ตายแล้วขาดสูญ ไม่มีโลกหน้า จึงควรแสวงหากามสุขเสียแต่วันนี้ พรุ่งนี้เราอาจตาย, ลัทธินี้ทางพระพุทธศาสนาจัดเป็นอุจเฉททิฐิ แปลว่า ความเห็นว่าตายแล้วสูญ, จารวาก ก็เรียก.