*ลูกทุ่ง*

ผู้ที่ทำมาหากินอยู่ตามท้องทุ่ง

ลูกสัตว์ที่เกิดในท้องทุ่ง

เรียกเหล้าเถื่อน ว่า เหล้าลูกทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นิยายลูกทุ่ง ภาษาลูกทุ่ง.

ว. เรียกเพลงชนิดที่คนในชนบทนิยม ว่า เพลงลูกทุ่ง.

ก. ติดสายไฟฟ้าหรือสายโทรเลขโทรศัพท์เป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงตระเวนไปแสดงตามที่ต่าง ๆ ที่ได้กำหนดไว้ เช่น วงดนตรีลูกทุ่งเดินสายทั่วภาคอีสาน.

น. หญิงที่เป็นผู้อุปถัมภ์พระเอกลิเกหรือนายวงดนตรีลูกทุ่ง.