*ระไว*

ก. คอยระวัง เช่น อยู่ระไวต่างองค์ ดำรงรั้งรักษา (ลอ), มักใช้เข้าคู่กับคำ ระวัง เป็น ระวังระไว.

ก. คอยเฝ้าสังเกต, จ้องระวังระไว.

ก. ด่วนตายไปก่อนโดยทิ้งภาระไว้ภายหลัง

น. ชื่อลัทธิตันตระแบบหนึ่งนับเนื่องในนิกายหนึ่งของศาสนาพราหมณ์ยุคหลัง เป็นแบบขวาหรือฝ่ายขวา มีพิธีกรรมเปิดเผย ไม่มีลามกอนาจาร, คู่กับ วามาจาร, ชื่อลัทธิพุทธตันตระแบบหนึ่ง ซึ่งมีหลักปฏิบัติทำนองเดียวกับลัทธิตันตระของพราหมณ์ โดยถือพระไวโรจนพุทธะแทนพรหมัน.

ก. มอบธุระไว้ด้วยความไว้วางใจ, ยินยอมให้ทำแทนโดยมีหลักฐาน, (กฎ) ดู มอบอำนาจ.มอบอำนาจ.