*ระเบียง*

โรงแถวที่ล้อมรอบอุโบสถหรือวิหาร.

ว. เรียง, เคียง, ราย.

น. ไม้กระดานแผ่นเดียวที่ปูไว้ด้านข้างของเรือนทรงไทยซึ่งเป็นด้านที่ก้าวลงสู่ระเบียง สำหรับนั่งหรือวางสิ่งของต่าง ๆ

พื้นที่หน้าเสาด้านข้างเสาภายในพระระเบียง.

น. ขื่อไม่น้อยกว่า ๒ ตัว เจาะฝังเข้าไปในเสาร่วมในซึ่งเป็นมุมแล้วทอดไปหาเสาหรือผนังของระเบียงคล้ายเต้าที่รับเชิงกลอน.

(แขฺวน) น. ตัวไม้โครงหลังคา เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวระหว่างเต้ากับจันทันระเบียง, ค้างคาว หรือ โตงเตง ก็เรียก.

น. ตัวไม้โครงหลังคา เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวระหว่างเต้ากับจันทันระเบียง, แขวน หรือ โตงเตง ก็เรียก.

น. พื้นอาคารที่ลดระดับต่ำกว่าพื้นส่วนกลาง อยู่ต่อออกมาทางหัวและท้ายอาคาร เช่น ชั้นลดระเบียง ชั้นลดเฉลียง.

น. ตัวไม้โครงหลังคา เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวระหว่างเต้ากับจันทันระเบียง, แขวน หรือ ค้างคาว ก็เรียก.

(-กะเสด) น. ที่อยู่ริมเขตบ้าน, เขตที่, พระระเบียง.

น. บ้านยกพื้นชั้นเดียว มีระเบียงกว้าง.

น. แปที่วางอยู่บนจันทันกันสาดหรือจันทันระเบียงของเรือนไทย โบสถ์ วิหาร หรือวางอยู่บนจันทันสำหรับอาคารที่มีหลังคาทรงปั้นหยา.

เรือนที่ตั้งอยู่บนแพในนํ้า มีลักษณะต่างกับเรือนไทยทั่วไปตรงที่มีเสาแต่ไม่ลงดิน ไม่มีระเบียงและชาน หันด้านข้างออกแม่น้ำ หรือเรือนลักษณะเช่นนั้นที่ยกเอามาปลูกบนบกเรียกว่า เรือนแพ

(มอระดบ) น. มณฑป เช่น โบสถ์ระเบียงมรฑปพื้น ไพหาร (นิ. นรินทร์).

น. เรือนที่ตั้งอยู่บนแพในน้ำ มีลักษณะต่างกับเรือนไทยทั่วไปตรงมีเสาแต่ไม่ลงดิน ไม่มีระเบียงและชาน หันด้านข้างออกแม่น้ำ หรือเรือนลักษณะเช่นนั้นที่เคยตั้งอยู่บนแพในน้ำแล้วยกขึ้นมาปลูกบนบก.

น. ช่องว่างระหว่างพื้นเรือนกับพื้นระเบียงเพื่อถ่ายเทอากาศ มีขนาดพอแมวลอดได้ เปิดโล่งยาวตลอดตัวเรือน.

สิ่งที่เป็นลูกตั้งสำหรับราวบันไดและสะพานเป็นต้น เช่น ลูกกรงบันได ลูกกรงสะพาน ลูกกรงระเบียง.

น. วิหารที่สร้างออกมาทั้ง ๔ ด้านของพระสถูปหรือพุทธเจดีย์ เช่น วิหารทิศวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพมหานคร, วิหารที่อยู่ตรงกลางของพระระเบียงทั้ง ๔ ด้าน เช่น วิหารทิศวัดพระปฐมเจดีย์ จังหวัดนครปฐม.