*ผู้ให้กำเนิด*

(กำเหฺนิด) น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กำเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกำเนิดมาอย่างไร.

(ชะนก, ชะนะกะ-) น. ชายผู้ให้กำเนิด, พ่อ, คู่กับ ชนนี.

(ชนนะนี) น. หญิงผู้ให้กำเนิด, แม่, คู่กับ ชนก.

น. พ่อ (ใช้ในภาษาทางการ), โดยปริยายหมายความว่า ผู้ให้กำเนิด เช่น บิดาแห่งประวัติศาสตร์.

น. ชายผู้ให้กำเนิดแก่ลูก

คำที่ลูกเรียกชายผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูตน

น. หญิงผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูลูก, คำที่ลูกเรียกหญิงผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูตน