*บ้อง*

น. ปล้องไม้จำพวกไม้ไผ่ที่ขังข้อ

สิ่งที่เป็นช่องคล้ายกระบอก เช่น ช่องสำหรับสวมด้ามขวานหรือสิ่วเป็นต้น, ลักษณนามเรียกการสูบกัญชาหมดครั้งหนึ่ง ว่า บ้องหนึ่ง.

น. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อสำหรับสูบกัญชา.

น. เนื้อสันที่โคนหางของจระเข้เป็นต้น.

ว. มีความคิดตื้น.

น. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งมีหางยาวอย่างกรวดดอกไม้ไฟ แต่มีขนาดใหญ่มาก, บั้งไฟ ก็ว่า.

น. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อ สำหรับสูบยาแดง.

น. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.

ว. ไม่เต็มเต็ง, บ้า ๆ บอ ๆ.

น. ชื่องูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า.

ดู กระตั้วแทงเสือ.

ว. มีสีหน้าและแววตาใสซื่อบริสุทธิ์อย่างเด็กไร้เดียงสาแลดูน่ารัก.

น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งของชาวบ้าน ประกอบขบวนแห่ทั่วไป, บางทีเรียก บ้องตันแทงเสือ.

น. บ้องไม้ไผ่, บั้ง ก็เรียก.

(ขฺวาน) น. เครื่องมือสำหรับตัด ฟัน ผ่า ถากไม้ ทำด้วยเหล็กมีสันหนาใหญ่, ถ้าบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดและถาก เรียกว่า ขวานโยน ขวานปูลู หรือ ขวานปุลู, ถ้าด้ามสั้น สันหนา มีบ้องยาวตามสัน เป็นเครื่องมือของช่างไม้ ใช้ตัด ถาก ฟัน เรียกว่า ขวานหมู, ถ้าด้ามยาว ใบขวานใหญ่ เรียกว่า ขวานผ่าฟืน

ว. ไม่เต็มบาท, บ๊อง ๆ, เพี้ยน ๆ.

น. งูบ้องตะลา.

บ้องไม้ไผ่, กะบั้ง ก็เรียก.

น. บ้องไฟ.

น. เรียกขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดหรือถาง ว่า ขวานปุลู, ปูลู หรือ โยน ก็เรียก.

น. เรียกขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดและถาก ว่า ขวานปูลู, ปุลู หรือ โยน ก็เรียก.

น. มีดขนาดใหญ่ กลาง และเล็ก ใบมีดมีรูปร่างคล้ายน้ำเต้าผ่าเสี้ยว หัวโต สันหนา โคนมีดแคบ ด้ามทำด้วยไม้เป็นบ้องต่อออกไปจากตัวมีด ขนาดสั้นพอมือกำ มีดโต้ขนาดใหญ่และกลาง ใช้ฟันหรือผ่าทั่วไป ขนาดเล็กใช้กรีดหรือผ่าทุเรียนเป็นต้น, พร้าโต้ หรือ อีโต้ ก็เรียก.

น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าค่อนข้างหนายาวประมาณ ๑ คืบด้ามเป็นบ้องต่อออกไปจากตัวมีดขนาดพอมือกำ ถ้าเป็นแบบที่ใช้ในครัวมักทำสันงอนขึ้น และด้ามทำด้วยไม้.

น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปร่างปลายแหลม กลางป่อง โคนแคบ สันค่อนข้างหนา ด้ามทำเป็นกั่นสอดติดกับด้ามไม้หรือทำเป็นบ้องติดอยู่ในตัวก็มี ปรกติสอดใบมีดไว้ในฝักซึ่งทำด้วยไม้หรือหวายสาน นิยมเหน็บเอวด้านหลังหรือด้านหน้า ในเวลาออกนอกบ้าน ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง, มีดอีเหน็บ หรือ อีเหน็บ ก็เรียก.

น. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดแบน ปลายกว้างโคนแคบ สันหนาและโค้งดุ้งขึ้น โคนมีดทำเป็นบ้องหรือกั่นสอดติดกับด้ามไม้ยาว ใช้ถางป่า ตัดอ้อย หรือรานกิ่งไม้เป็นต้น, มีดอีเหลียน หรือ อีเหลียน ก็เรียก.

น. เรียกขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดหรือถาก ว่า ขวานโยน, ปุลู หรือ ปูลู ก็เรียก.

น. เครื่องมือสำหรับตัดหรือซอยไม้ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นแผ่นแบนยาว ท้องเลื่อยหย่อนโค้ง ปลายใบเลื่อยทั้ง ๒ ข้างทำเป็นบ้อง สำหรับสอดไม้ท่อนกลม ๆ เพื่อใช้จับชักใบเลื่อย ใช้คนชักเลื่อยคู่กัน ๒ คน, เลื่อยยมบาล ก็เรียก.

น. ชื่อมีดขนาดกลาง ใบมีดรูปร่างปลายแหลม กลางป่อง โคนแคบ สันค่อนข้างหนา ด้ามทำเป็นกั่นสอดติดกับด้ามไม้หรือทำเป็นบ้องติดอยู่ในตัวก็มี ปรกติสอดใบมีดไว้ในฝักซึ่งทำด้วยไม้หรือหวายสาน นิยมเหน็บเอวด้านหลังหรือด้านหน้าในเวลาออกนอกบ้าน ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เรียกว่า มีดเหน็บ, มีดอีเหน็บ หรือ อีเหน็บ ก็เรียก.