(คัมพัล'เชิน) n. การบีบบังคับ, การบังคับ, ภาวะที่ถูกบีบบังคับ, แรงกดดันที่ต้านไม่ได้ทางจิต (ควบคุมใจไม่อยู่) , แรงผลักดันทางใจ
(คัมพัล'ซิฟว) adj. ซึ่งบีบบังคับ, เป็นเชิงบังคับ, เกี่ยวกับแรงผลักดันทางใจ n. ผู้ที่กระทำตามแรงผลักดันทางใจ., See Also:compulsiveness n. ดูcompulsive, Syn.compelling
(ไดร'เวอะ) n. คนขับขี่, คนขับรถ, คนต้อนปศุสัตว์, เครื่องตอกเสาเข็ม, ค้อน, แรงผลักดัน, ไม้ตีกอล์ฟชนิดหัวใหญ่
(ไดแนม'มิคซฺ) n. สาขาวิชากลศาสตร์ที่เกี่ยวกับความเคลื่อนที่และความสมดุลของระบบการเคลื่อนที่, แรงผลักดัน, พลศาสตร์, ลักษณะหรือประวัติการเปลี่ยนแปลง, การเจริญเติบโตและการพัฒนา, การแปรผันและระดับสูงต่ำของเสียงดนตรี
(อิม' พิทัส) n., (pl. impetuses) แรงผลักดัน, แรงกระตุ้น, แรงดลใจ, การส่งเสริม
(อิม' พัลซฺ) n. แรงดล, แรงดลใจ, แรงกระตุ้น, แรงผลักดัน, กระแส ประสาท (force)
(อินไซทฺ' เมินทฺ) n. การกระตุ้น, การยุยง, การปลุกปั่น, สิ่งกระตุ้น, สิ่งดลใจ, แรงผลักดัน, Syn.instigation, stimulation
(โมเมน'ทัม) n. แรงแห่งการเคลื่อนที่, แรงกระตุ้น, แรงผลักดัน, ปริมาณการเคลื่อนที่ของวัตถุหรือระบบที่เท่ากับผลคูณของมวลของวัตถุกับความเร็วของมัน;P; (ปรัชญา) ลักษณะของสิ่งของ pl. momenta, momentums, Syn.movement, motion, impulse, Ant.inerti
(ธรัสทฺ) vt., vi. ผลัก, ดัน, ยัน, ยัด, แทง, เสียบ, สอด, เสือก, ซุก, โถม, พุ่งเข้าใส่, ตี, ทิ่ม, ผลักอย่างแรง, เหน็บแนม, กล่าวหา n. การกระทำดังกล่าว, การโจมตี, การรุก, แรงผลักดัน, กำลังดัน, การร้าวแตกของผิวพื้นดิน, แรงอัดขาดของชั้นพื้นดิน., See Also:thruster n.