อสุ

(อะ-) ว. ไม่สะอาด, ไม่บริสุทธิ์

เรียกนํ้ากาม ว่า นํ้าอสุจิ.

(อะ-) น. ฟ้าผ่า, อสนีบาต ก็ว่า.

(อะสุบ, อะสุบพะ-) ว. ไม่งาม, ไม่สวย, ไม่ดี.

(อะสุบ, อะสุบพะ-) น. เรียกซากศพ ว่า อสุภ และเลือนไปเป็น อสภ และ อาสภ ก็มี.

(-กำมะถาน) น. กรรมฐานที่ยึดเอาซากศพเป็นอารมณ์ เพื่อพิจารณาให้เห็นความไม่งามความไม่เที่ยงแท้ของสังขาร.

น. การกำหนดรู้ว่าเป็นของไม่สวยงาม.

(อะสุระ-) น. อมนุษย์พวกหนึ่งเป็นศัตรูต่อเทวดา, แทตย์, ยักษ์, มาร, ผี.