(สัดตฺรา, สัดตฺราวุด) น. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง, อาวุธต่าง ๆ.
ก. โทรมศัสตราวุธ, ระดมฟันแทงพุ่งศัสตราวุธเข้าไป.
ก. ระดมฟันแทงพุ่งศัสตราวุธเข้าไป.
(ขัน) น. ศัสตราวุธชนิดหนึ่ง มีคม ๒ ข้าง ที่กลางใบมีดทั้งหน้าและหลังเป็นสันเล็กคล้ายคมรูปหอก ด้ามสั้น.
น. เครื่องปิดป้องศัสตราวุธ รูปกลมคล้ายกระทะ ทำด้วยโลหะ ด้านหลังมีห่วงสำหรับสอดแขนและมือจับ มักใช้คู่กับดาบหรือหอก.
น. สัปคับช้างชนิดที่มีศัสตราวุธทั้ง ๒ ข้าง.
น. กระบังศัสตราวุธ เช่น คนถือหอกแฉงปลอกทอง (สุบิน).
น. เรือที่ขุดขึ้นจากซุงทั้งต้น รูปร่างเช่นเดียวกับเรือกราบแต่เพรียวน้อยกว่า ใช้ในการลำเลียงพล ศัสตราวุธ ยุทโธปกรณ์ และเสบียงกรัง อาจใช้เป็นเรือทุ่นหรือทำหน้าที่อื่นได้.
น. เครื่องถือสำหรับปิดป้องศัสตราวุธ รูปคล้ายกาบกล้วย, โบราณใช้ว่า ด้าง ก็มี
น. ดั้ง, เครื่องถือสำหรับปิดป้องศัสตราวุธ รูปคล้ายกาบกล้วย, เช่น หอกไปติดแพน แหลนไปติดด้าง ช้างไป่ถึงงา (ม. คำหลวง ชูชก).
น. ศัสตราประจำหัตถ์พระอิศวร มีลักษณะคล้ายใบหอกสั้นหรือพระขรรค์ ๓ เล่ม โคนร่วมอยู่ในด้ามเดียวกัน.
ก. บังคับให้วางศัสตราวุธเพื่อไม่ให้ใช้ต่อสู้.
น. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว.
น. ตามศาสนาพราหมณ์หมายความว่า “ไม้พระพรหม” ชื่อศัสตรากายสิทธิ์ชนิดหนึ่ง
น. เรือที่ขุดขึ้นจากซุงทั้งต้น รูปร่างเช่นเดียวกับเรือกราบแต่เพรียวน้อยกว่า ใช้ในการลำเลียงพล ศัสตราวุธ ยุทโธปกรณ์ และเสบียงกรัง อาจใช้เป็นเรือทุ่นหรือทำหน้าที่อื่นได้.
(สัดดอน) น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง.
(สัดตฺระ-) น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง.
น. อาวุธ, ศัสตรา, เครื่องมีคม, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระแสง เช่น พระแสงดาบ พระแสงปืน.
น. การฝึกหัดเพลงดาบ, การฝึกหัดเพลงศัสตรา.