(อะบอม' นินะเบิล) adj. น่ารังเกียจ, น่ารำคาญ, เลวมากที่สุด, Syn.hateful, odious
(อะนอย' เอินซฺ) n. บุคคลหรือสิ่งที่รบกวน, ความน่ารำคาญ, การรบกวน, การทำให้
(บอธ'เธอะ) { bothered, bothering, bothers } vt. รบกวน, ทำให้งง, ทำให้ยุ่งใจ vi. ยุ่งกับ -n. สิ่งที่น่ารำคาญ, คนที่น่ารำคาญ, งาน, ความกังวลใจ, Syn.pester
(บอธ'เธอเซิม) adj. ลำบาก, ยุ่ง, น่าเบื่อ, น่ารำคาญ, Syn.annoying
(ดิสอะกรี'อะเบิล) adj., n. (สภาวะ) ไม่ถูกใจ, น่าเบื่อ, น่ารำคาญ, ไม่ดี, มีอารมณ์ไม่ดี, See Also:disagreeableness n. ดูdisagreeable disagreeability n. ดูdisagreeable, Syn.irritable
(ฟัค'คิง) adj. ระยำ, ซึ่งที่ถูกสาปแช่ง, น่ารำคาญ, น่าเบื่อหน่าย, เลว, ชั่ว, ยาก, สมน้ำหน้า, Syn.damned
adj. น่ารังเกียจ, น่ารำคาญ, มากเกินไป, See Also:fulsomness n., Syn.gross, Ant.subtle
(n) (กอด'แดม') interj. คำอุทานแสดงความรู้สึกที่รุนแรง. n. สิ่งที่มีค่าเล็กน้อย. adj., adv. น่ารำคาญ, น่าเบื่อหน่าย, โดยสิ้นเชิง
(เฮท'ฟูล) adj. น่ารังเกียจ, น่าชัง, น่ารำคาญ, See Also:hatefulness n., Syn.detestable
(เอิร์ค'เซิม) adj. น่ารำคาญ, น่าเบื่อ, เซ็ง., See Also:irksomeness n., Syn.annoying, displeasing