(อะเบร' ซิฟว) n., adj. สารหรือสิ่งที่ใช้ขัดหรือถูหรือกัดกร่อน, ซึ่งกัดกร่อน
(แอค' ริด) adj. (กลิ่นหรือรส) รุนแรง, ฉุน, เผ็ด, ซึ่งกัดกร่อน, เหี้ยม, แสบตาหรือจมูก.
(chem.) เป็นของเหลวที่มีฤทธิ์กัดกร่อนใช้ในการสังเคราะห์ acrylic resins
(แคง'เคอะ) { cankered, cankering, cankers } n. ปากเปื่อย, โรคเท้าม้าเน่า, สิ่งกัดกร่อน, สิ่งทำลาย, สิ่งระคายเคือง, ตัวเพลี้ย, ตัวหนอนทำลายพืช vt. ทำให้เน่าเปื่อย, เป็นโรคเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย, ค่อย ๆ ทำลาย, ทำให้เลวหรือเสีย., See Also:cankerous adj. คำที่มีค
(คอส'ทิค) adj. ถากถางมาก, กัดกร่อน, ทำให้ไหม้, ซึ่งทำลาย -n. สารกัดกร่อน, See Also:caustical adj. ดูcaustic causticity, caustiness n. ดูcaustic, Syn.corrosive, Ant.neutral
(คอ'เทอรี) n. สารกัดกร่อน, กระบวนหรือสิ่งที่การทำให้เนื้อเยื่อไหม้
(คะโรด') { corroded, corroding, corrodes } vt. กัดกร่อน, กัด, ทำให้ค่อย ๆ ผุพัง, ชะ, ทำให้เสื่อม vi. กลายเป็นผุพังหรือถูกกัดกร่อน, See Also:corrodant n. ดูcorrode corroder n. ดูcorrode corrodibility n. ดูcorrode, Syn.deter
(คะโร'เชิน) n. การกัดกร่อน, กระบวนการกัดกร่อน, ภาวะที่ถูกกัดกร่อน, ผลิตผลจากการกัดกร่อน (สนิม)
(คะโร'ซิฟว) adj. ซึ่งกัดกร่อน, ซึ่งเผาผลาญ, ซึ่งทำให้ผุพัง. n. สิ่งกัดกร่อน (เช่นกรด), See Also:corrosiveness n. ดูcorrosive, Syn.scathing
(คะรัพทฺ') ชcorrupted, corrupting, corrupts } adj. ทุจริต, ชั่ว, เน่าเปื่อย, ซึ่งติดเชื้อ, เป็นรอยด่างพร้อย, ซึ่งกินสินบน, ซึ่งใช้ผิด vt. ทำให้ทุจริต, (ให้) กินสินบน, ทำให้เสื่อม, ทำให้กัดกร่อน, ทำให้เน่าเปื่อย, ใช้ผิด vi. เน่าเปื่อย, เสื่อม, See Also:corruptedn