left-hamburger
main-logo
แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
/สึ แทร้ เกิ่ล//S T R AE1 G AH0 L//strˈægəl/helppracticeฝึกออกเสียง
22 ผลลัพธ์ สำหรับ 

straggle

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -straggle-, *straggle*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
straggle
(vi)หลงทาง, See Also:พลัดหลง, Syn.stray
straggle
(vi)กระจัดกระจาย, See Also:เรี่ยราด
straggler
(n)คนที่พลัดหลง, See Also:คนที่ยังตามมาไม่ทัน, Syn.laggard, dawdler
Hope Dictionary
straggle
(สแทรก'เกิล) vi. หลงทาง, หลงพวก, พลัดฝูง, พลัดพราก, ล้าหลัง, กระจัดกระจาย, เรี่ยราด -straggler n., See Also:stragglingly adv.
Nontri Dictionary
straggle
(vi)เรี่ยราด, กระจัดกระจาย, หลงทาง, พลัดพราก
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
We move in formation, no straggling, weapons hot.
เราต้องเดินเป็นแถว อย่าแยกกันI Am Become Death (2014)
CMU Pronouncing Dictionary
Oxford Advanced Learners Dictionary
WordNet (3.0)
straggle
(n)a wandering or disorderly grouping (of things or persons)
straggler
(n)someone who strays or falls behind, Syn.strayer
Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Straggle

v. i. [ imp. & p. p. Straggled p. pr. & vb. n. Straggling ] [ Freq. of OE. straken to roam, to stroke. See Stroke, v. t. ] 1. To wander from the direct course or way; to rove; to stray; to wander from the line of march or desert the line of battle; as, when troops are on the march, the men should not straggle. Dryden. [ 1913 Webster ]

2. To wander at large; to roam idly about; to ramble. [ 1913 Webster ]

The wolf spied out a straggling kid. L'Estrange. [ 1913 Webster ]

3. To escape or stretch beyond proper limits, as the branches of a plant; to spread widely apart; to shoot too far or widely in growth. [ 1913 Webster ]

Trim off the small, superfluous branches on each side of the hedge that straggle too far out. Mortimer. [ 1913 Webster ]

4. To be dispersed or separated; to occur at intervals. “Straggling pistol shots.” Sir W. Scott. [ 1913 Webster ]

They came between Scylla and Charybdis and the straggling rocks. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ]

Straggle

n. The act of straggling. [ R. ] Carlyle. [ 1913 Webster ]

Straggler

n. 1. One who straggles, or departs from the direct or proper course, or from the company to which he belongs; one who falls behind the rest; one who rambles without any settled direction. [ 1913 Webster ]

2. A roving vagabond. Shak. [ 1913 Webster ]

3. Something that shoots, or spreads out, beyond the rest, or too far; an exuberant growth. [ 1913 Webster ]

Let thy hand supply the pruning knife,
And crop luxuriant stragglers. Dryden. [ 1913 Webster ]

4. Something that stands alone or by itself. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary
散在
[さんざい, sanzai](vs) to be scattered; to straggle; to be found here and there[Add to Longdo]
落伍者;落後者
[らくごしゃ, rakugosha](n) dropout; straggler; outcast; failure[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ