16 ผลลัพธ์ สำหรับ 

oppugnant

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -oppugnant-, *oppugnant*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้repugnant
Hope Dictionary
(อะพัก'นันทฺ) adj. ต่อต้าน, คัดค้านฐ อยู่ตรงกันข้าม, เป็นปรปักษ์See Also:oppugnancy n.Syn.resisting
(รีพัก'เนินทฺ) adj. ต่อต้าน, คัดค้าน, เป็นปฏิปักษ์, รังเกียจอย่างแรง, สะอิดสะเอียนSyn.repulsive
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ L. oppugnans, p. pr. of oppugnare. See Oppugn. ] Tending to awaken hostility; hostile; opposing; warring. “Oppugnant forces.” I. Taylor. -- n. An opponent. [ R. ] Coleridge. [ 1913 Webster ]

a. [ F. répugnant, or L. repugnans, -antis, p. pr. of repugnare. See Repugn. ] Disposed to fight against; hostile; at war with; being at variance; contrary; inconsistent; refractory; disobedient; also, distasteful in a high degree; offensive; -- usually followed by to, rarely and less properly by with; as, all rudeness was repugnant to her nature. [ 1913 Webster ]

[ His sword ] repugnant to command. Shak. [ 1913 Webster ]

There is no breach of a divine law but is more or less repugnant unto the will of the Lawgiver, God himself. Perkins. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Opposite; opposed; adverse; contrary; inconsistent; irreconcilable; hostile; inimical. [ 1913 Webster ]

adv. In a repugnant manner. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(adj)เป็นปฏิปักษ์See Also:ซึ่งต่อต้านSyn.offensive, repellent
(adj)น่ารังเกียจSee Also:น่าเกลียดชังSyn.abhorrent, revolting
Hope Dictionary
(รีพัก'เนินทฺ) adj. ต่อต้าน, คัดค้าน, เป็นปฏิปักษ์, รังเกียจอย่างแรง, สะอิดสะเอียนSyn.repulsive
Nontri Dictionary
(adj)ต่อต้าน, เกลียดชัง, เป็นปฏิปักษ์
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[patikūn] (adj) EN: offensive ; foul ; dirty ; disgusting ; nauseous  FR: dégoûtant ; répugnant ; nauséabond ; écoeurant
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ F. répugnant, or L. repugnans, -antis, p. pr. of repugnare. See Repugn. ] Disposed to fight against; hostile; at war with; being at variance; contrary; inconsistent; refractory; disobedient; also, distasteful in a high degree; offensive; -- usually followed by to, rarely and less properly by with; as, all rudeness was repugnant to her nature. [ 1913 Webster ]

[ His sword ] repugnant to command. Shak. [ 1913 Webster ]

There is no breach of a divine law but is more or less repugnant unto the will of the Lawgiver, God himself. Perkins. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Opposite; opposed; adverse; contrary; inconsistent; irreconcilable; hostile; inimical. [ 1913 Webster ]

adv. In a repugnant manner. [ 1913 Webster ]

เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ