(n)untouchable, See Also:outcast, Example:ปัจจุบันนี้คนที่อยู่ในวรรณะจัณฑาลซึ่งเป็นวรรณะต่ำสุดก็สามารถเข้ามามีบทบาทในทางการเมืองได้, Unit:คน, Thai Definition:ลูกคนต่างวรรณะ ที่มารดามีวรรณะสูงกว่า ถือว่าเป็นคนต่ำทราม, Notes:(สันสกฤต)

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

outcast

/AW1 T K AE2 S T//อ๊าว ถึ แค สึ ถึ//ˈaʊtkˌæst/

outcasts

/AW1 T K AE2 S T S//อ๊าว ถึ แค สึ ถึ สึ//ˈaʊtkˌæsts/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

outcast

(n,(count), adj)/ˈautkɑːst//อ๊าว ถึ ข่า สึ ถึ//au1 t k aa s t/

outcaste

(n,(count), adj)/ˈautkɑːst//อ๊าว ถึ ข่า สึ ถึ//au1 t k aa s t/

outcasts

(n,(count))/ˈautkɑːsts//อ๊าว ถึ ข่า สึ ถึ สึ//au1 t k aa s t s/

outcastes

(n,(count))/ˈautkɑːsts//อ๊าว ถึ ข่า สึ ถึ สึ//au1 t k aa s t s/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

outcast

(n)a person who is rejected (from society or home), Syn.Ishmael, pariah, castaway

outcaste

(n)a person belonging to no caste

outcaste

(adj)not belonging to or having been expelled from a caste and thus having no place or status in society, Syn.casteless

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Outcast

a. [ Cf. Sw. utkasta to cast out. ] Cast out; degraded. “Outcast, rejected.” Longfellow. [ 1913 Webster ]

Outcast

n. 1. One who is cast out or expelled; an exile; one driven from home, society, or country; hence, often, a degraded person; a vagabond. [ 1913 Webster ]

The Lord . . . gathereth together the outcasts of Israel. Ps. cxlvii. 2. [ 1913 Webster ]

2. A quarrel; a contention. [ Scot. ] Jamieson. [ 1913 Webster ]

Outcasting

n. That which is cast out. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

German-English: TU-Chemnitz DING DictionaryDING DE-EN Dictionary

Ausgestoßene { m, f }; Ausgestoßener | Ausgestoßenen { pl }; Ausgestoßene

outcast | outcasts[Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT DictionaryEDICT JP-EN Dictionary

汚れ役

[よごれやく, yogoreyaku](n) role of a villain (film, drama, etc.); bad-guy role; social outcast role[Add to Longdo]

夙;宿;守公;守宮

[しゅく, shuku](n, adj-no) (See 畿内, 賤民) outcasts (those from Kamakura period to the Edo period, common around the Kyoto region)[Add to Longdo]

除け者;のけ者

[のけもの, nokemono](n) outcast; odd man out; pariah[Add to Longdo]

日陰者

[ひかげもの, hikagemono](n) person who avoids others; social outcast[Add to Longdo]

被差別部落民

[ひさべつぶらくみん, hisabetsuburakumin](n) Burakumin (modern-day descendants of Japan's feudal outcast group)[Add to Longdo]

鼻摘み;鼻摘まみ

[はなつまみ, hanatsumami](n) uncouth person; disgusting fellow; nuisance; outcast; bore[Add to Longdo]

部落民

[ぶらくみん, burakumin](n) (sens) (See 被差別部落民) Burakumin (modern-day descendants of Japan's feudal outcast group)[Add to Longdo]

落伍者;落後者

[らくごしゃ, rakugosha](n) dropout; straggler; outcast; failure[Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

offcast

Longdo Dict

บริการอื่น ๆ

Download

Truehits Ranking