25 ผลลัพธ์ สำหรับ 

discomfit

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -discomfit-, *discomfit*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้discomfort
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vt)ตีพ่ายSyn.defeat, rout
(vt)ทำให้กระอักกระอ่วนSee Also:อึกอักSyn.embarrass, disconcert
Hope Dictionary
(ดิสคัม'ฟิท) vt., n. (การ) ทำให้พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้สับสน.See Also:discomfiter n. ดูdiscomfitSyn.frustrate
(ดิสคัม'ฟิเชอะ) n. ความพ่ายแพ้สงคราม, ความลำบากใจ, ความกระอักกระอวน, ความสับสน
Nontri Dictionary
(vt)ชนะ, ทำให้พ่ายแพ้, รบกวน, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้กระอักกระอ่วนใจ
(n)ความกระอักกระอ่วนใจ, ความอึดอัดใจ, อาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
- ทีนี้เข้าใจแจ่มแจ้งรึยัง.. ที่รักPirates of the Caribbean: Dead Man's Chest (2006)
มันน่าอึดอัดเวลาได้ยินคนแปลกหน้า เรียกชื่อต้นของตัวเองSaving Mr. Banks (2013)
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[koē] (adj) EN: embarrassed ; abashed ; discomfited ; disconcerted ; fazed
[kradāk] (adj) EN: embarrassed ; abashed ; discomfited ; disconcerted ; confused ; ashamed  FR: honteux ; embarrassé
[sīachoēng] (v) EN: be outsmarted ; be discomfited
WordNet (3.0)
(n)anxious embarrassmentSyn.disconcertment, disconcertion, discomposure
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Discomfited; p. pr. & vb. n. Discomfiting. ] [ OF. desconfit, p. p. of desconfire, F. déconfire; fr. L. dis- + conficere to make ready, prepare, bring about. See Comfit, Fact. ] 1. To scatter in fight; to put to rout; to defeat. [ 1913 Webster ]

And his proud foes discomfit in victorious field. Spenser. [ 1913 Webster ]

2. To break up and frustrate the plans of; to balk&unr_; to throw into perplexity and dejection; to disconcert. [ 1913 Webster ]

Well, go with me and be not so discomfited. Shak.

Syn. -- To defeat; overthrow; overpower; vanquish; conquer; baffle; frustrate; confound; discourage. [ 1913 Webster ]

a. Discomfited; overthrown. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

n. Rout; overthrow; discomfiture. [ 1913 Webster ]

Such a discomfit as shall quite despoil him. Milton. [ 1913 Webster ]

n. pl. people who are defeated.
Syn. -- defeated. [ WordNet 1.5 ]

adj. 1. thwarted; -- used especially of feelings of defeat and discouragement.
Syn. -- baffled, balked, discouraged, frustrated, disconcerted. [ WordNet 1.5 ]

2. same as discombobulated.
Syn. -- discombobulated. [ WordNet 1.5 ]

n. [ OF. desconfiture, F. déconfiture. See Discomfort, v. t., and cf. Comfiture. ] The act of discomfiting, or the state of being discomfited; rout; overthrow; defeat; frustration; confusion and dejection. [ 1913 Webster ]

Every man's sword was against his fellow, and there was a very great discomfiture. 1 Sam. xiv. 20. [ 1913 Webster ]

A hope destined to end . . . in discomfiture and disgrace. Macaulay. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , shòu biě, ㄕㄡˋ ㄅㄧㄝˇ]discomfited; to get into a mess[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[しゅうしょうろうばい, shuushouroubai](n, vs) consternation; fall into a panic; fluster oneself; dismay; discomfiture[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ