left-hamburger
main-logo
แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
/ดิ สึ คว้าย เหยอะ ถึ//D IH0 S K W AY1 AH0 T//dɪskwˈaɪət/helppracticeฝึกออกเสียง
30 ผลลัพธ์ สำหรับ 

Disquiet

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -disquiet-, *disquiet*
Hope Dictionary
disquiet
n. ความไม่สงบ, ความกังวล, ความกระสับกระส่าย.vt. ทำให้ไม่สงบ, ทำให้กังวล, ทำให้กระสับกระส่าย., See Also:disquietedly adv. disquietly adv., Syn.uneasiness
disquietude
(ดิสไคว'อิทด) n. ภาวะที่ไม่สงบ
Nontri Dictionary
disquiet
(vt)ทำให้รำคาญ, ทำให้ไม่สงบ, รบกวน, ทำให้กระสับกระส่าย
disquietude
(n)ความกังวล, ความกระสับกระส่าย, ความรำคาญ, ความไม่สงบ
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Finally, on a more disquieting note...
สุดท้ายนี้ มีหนังสือ คำเตือนHarry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004)
Disquiet...
กังวลเหรอLovecraft (2014)
Your tone is disquieting.
เสียงเจ้าดูไม่ดีThe Red Serpent (2010)
♪ It is so disquiet ♪ ♪ Ting ♪
# มันทำให้ไม่สงบ # # ติ้ง #Duets (2010)
Ashley mentioned that you'd received a disquieting correspondence this morning, and I'm assuming that this was accompanied by the bouquet of black roses
แอชลีย์บอกว่าคุณได้รับ จดหมายก่อกวนเมื่อเช้านี้ และผมเดาว่านี่คงมาพร้อมกับMasquerade (2013)
I'm sorry if we've caused you any disquiet.
ผมขอโทษ ถ้าเราเป็นเหตุ ให้คุณต้องกังวลLovecraft (2014)
CMU Pronouncing Dictionary
Oxford Advanced Learners Dictionary
WordNet (3.0)
disquiet
(n)the trait of seeming ill at ease, Syn.uneasiness, unease
disquietingly
(adv)in a disquieting manner
Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Disquiet

n. Want of quiet; want of tranquility in body or mind; uneasiness; restlessness; disturbance; anxiety. Swift. [ 1913 Webster ]

Disquiet

v. t. [ imp. & p. p. Disquieted; p. pr. & vb. n. Disquieting. ] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [ 1913 Webster ]

Why art thou cast down, O my soul, and why art thou disquieted within me? Ps. xlii. 11. [ 1913 Webster ]

As quiet as these disquieted times will permit. Sir W. Scott.

Syn. -- To harass; disturb; vex; fret; excite; agitate. [ 1913 Webster ]

Disquiet

a. Deprived of quiet; impatient; restless; uneasy. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ]

Disquietal

n. The act of disquieting; a state of disquiet. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

[ It ] roars and strives 'gainst its disquietal. Dr. H. More. [ 1913 Webster ]

Disquieter

n. One who, or that which, disquiets, or makes uneasy; a disturber. [ 1913 Webster ]

Disquietful

a. Producing inquietude or uneasiness. [ R. ] Barrow. [ 1913 Webster ]

Disquietive

a. Tending to disquiet. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Disquietly

adv. In a disquiet manner; uneasily; as, he rested disquietly that night. [ R. ] Wiseman. [ 1913 Webster ]

Disquietment

n. State of being disquieted; uneasiness; harassment. [ R. ] Hopkins. [ 1913 Webster ]

Disquietness

n. Disturbance of quiet in body or mind; restlessness; uneasiness. Hooker. [ 1913 Webster ]

เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ