ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้diamagnetic
WordNet (3.0)
(n)phenomenon exhibited by materials like copper or bismuth that become magnetized in a magnetic field with a polarity opposite to the magnetic force; unlike iron they are slightly repelled by a magnet
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. 1. The science which treats of diamagnetic phenomena, and of the properties of diamagnetic bodies. [ 1913 Webster ]

2. The magnetic action which characterizes diamagnetic substances, the magnetic moments of which tend to oppose an externally applied magnetic field. Contrasted with paramagnetism and ferromagnetism. [ 1913 Webster +PJC ]

เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ