-ทม-

ผู้ทรมาน, ผู้ฝึกตน.

(ทะมะนะ) น. การทรมาน, การข่ม, การฝึกสอนตน, การปราบ.

(ทะมบ) น. ผีผู้หญิงที่ตายในป่าและสิงอยู่ในบริเวณที่ตาย มีรูปเห็นเป็นเงา ๆ แต่ไม่ทำอันตรายใคร, ฉมบ หรือ ชมบ ก็ว่า.

(ทะมอ) ว. สีมอ, สีนกกระเรียน.

(ทะ–) น. การข่มใจ, การทรมาน, การฝึกตน.

(ทะมิน) น. ชนพื้นเมืองอินเดียเผ่าหนึ่ง ปัจจุบันมีอยู่มากทางอินเดียแถบใต้และเกาะลังกาแถบเหนือ, ชื่อภาษาของชนเผ่านั้น.