25 ผลลัพธ์ สำหรับ

wayfar

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: wayfar, -wayfar-

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

wayfarer

(n)ผู้เดินทางโดยเฉพาะเดินทางโดยใช้เท้า, Syn.traveler

wayfaring

(n)การเดินเท้า, See Also:การเดินทางด้วยเท้า, Syn.voyaging, rambling, traveling

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]Hope Dictionary

wayfarer

(เว'แฟ'เรอะ) n. ผู้เดินทาง (โดยเฉพาะคนเดินเท้า), Syn.traveler

wayfaring

(เว'แฟ'ริง) adj. เกี่ยวกับการเดินทาง (โดยเฉพาะการเดินทางโดยการเดินจริง ๆ)

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

wayfarer

(n)ผู้เดินทาง, นักท่องเที่ยว

wayfaring

(adj)ซึ่งท่องเที่ยวไป, เกี่ยวกับการเดินทาง

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

จาริก

(n)pilgrim, See Also:traveler, wayfarer, Syn.จารึก, Example:ทุกวันนี้วิชิตทำตัวเป็นจาริกเที่ยวแสวงบุญไปในที่ต่างๆ, Unit:คน, Thai Definition:ผู้ท่องเที่ยวไปหรือสั่งสอนเพื่อแสวงบุญเป็นต้น

ธุดงค์

(n)pilgrimage, See Also:travel, wayfaring, trip, Thai Definition:องค์คุณเครื่องกำจัดกิเลส, ชื่อวัตรปฏิบัติอย่างเคร่งครัดของภิกษุ มี 13 อย่าง เช่น การอยู่ในป่า การอยู่โคนไม้, Notes:(บาลี, สันสกฤต)

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

จาริก

[jārik] (n) EN: traveler ; wayfarer ; wanderer FR: routard [ m ] ; bourlingueur [ m ] (fam.)

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

wayfarer

(n,(count))/wˈeɪfeərər//เว้ แฝ่ (ร) เหริ่ร//w ei1 f e@ r @ r/

wayfarers

(n,(count))/wˈeɪfeərəz//เว้ แฝ่ (ร) เหรอะ สึ//w ei1 f e@ r @ z/

wayfaring

(adj)/wˈeɪfeərɪŋ//เว้ แฝ่ (ร) หริ่ง//w ei1 f e@ r i ng/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

wayfarer

(n)a pedestrian who walks from place to place

wayfarer

(n)a traveler going on a trip, Syn.journeyer

wayfaring

(n)traveling (especially on foot)

wayfaring tree

(n)vigorous deciduous European treelike shrub common along waysides; red berries turn black, Syn.twist wood, twistwood, Viburnum lantana

peripatetic

(adj)traveling especially on foot, Syn.wayfaring

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Wayfare

v. i. [ Way + fare to go. ] To journey; to travel; to go to and fro. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

A certain Laconian, as he wayfared, came unto a place where there dwelt an old friend of his. Holland. [ 1913 Webster ]

Wayfare

n. The act of journeying; travel; passage. [ Obs. ] Holland. [ 1913 Webster ]

Wayfarer

n. One who travels; a traveler; a passenger. [ 1913 Webster ]

Wayfaring

a. Traveling; passing; being on a journey. “A wayfaring man.” Judg. xix. 17. [ 1913 Webster ]

Wayfaring tree (Bot.), a European shrub (Viburnum lantana) having large ovate leaves and dense cymes of small white flowers. --
American wayfaring tree (Bot.), the (Viburnum lantanoides). [ 1913 Webster ]

German-English: TU-Chemnitz DING DictionaryDING DE-EN Dictionary

Reisende { m, f }; Reisender | Reisenden { pl }

wayfarer | wayfarers[Add to Longdo]

Wanderer { m }; Wanderin { f }; Wandersmann { m } | Wanderer { pl }

wayfarer | wayfarers[Add to Longdo]

reisend

wayfaring[Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT DictionaryEDICT JP-EN Dictionary

旅人(P);たび人

[たびびと(P);りょじん(旅人), tabibito (P); ryojin ( tabibito )](n) traveller; traveler; wayfarer; tourist; (P)#8842[Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ