*เทือกเถา*

น. เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, (มักใช้เป็นทำนองหยาม) เช่น รู้กำพืด.

เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาตินักรบ ชาติไพร่.

น. ชื่อและเทือกเถาเหล่ากอ เช่น กว่าจะรู้ว่าเป็นลูกหลานใครต้องถามชื่อเสียงเรียงนามกันอยู่นาน, ชื่อ เช่น ถ้าบอกชื่อเสียงเรียงนามของเขาแล้ว เชื่อว่าทุกคนต้องรู้จัก.

ว. มีความประพฤติผิดไปจากเทือกเถาเหล่ากอ (ใช้ในทางไม่ดี), ผ่าเหล่าผ่ากอ ก็ว่า.

(พงสะ-) น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล.

เทือกเถา, เหล่ากอ

น. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา.