*เถิก*

ว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.

น. ไม้ที่มีรูปร่างโค้งคล้ายง่ามมือที่เสียบปลายถ่อเอาไว้สำหรับให้หัวไหล่ดันถ่อได้ถนัด มักจะใช้ผ้าพันเพื่อกันไม่ให้ไหล่เจ็บ, เหล็กที่มีรูปร่างโค้งคล้ายเขาควายมีปลอกอัดที่โคนถ่อ ใช้สำหรับตู๊เรือหรือสำหรับกดลงในดินเพื่อไม่ให้โคนถ่อจมลึกลงไป, ลักษณะหัวที่มีผมเถิกเข้าไปเป็น ๒ แฉกเหมือนง่ามถ่อ.

ว. เปลี่ยว, หนุ่ม, (ใช้แก่วัวควายตัวผู้) เช่น วัวถึก ควายถึก (ถิ่น–อีสาน ใช้ว่า เถิก หมายความว่า สัตว์ตัวผู้ เช่น วัวเถิก ควายเถิก, ถ้าตัวเมียใช้ว่า แม่ เช่น วัวแม่ ควายแม่).