*เงี้ยว*

น. งู เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม (โลกนิติ).

ดู ยอดจาก.

ว. คด เช่น แล้วลวงล่องอเงี้ยว (นิ. เพชร).

น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงไทใหญ่ (เงี้ยว).

น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา.

น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้หมูสับผัดกับเครื่องแกงมีหอม กระเทียม ตะไคร้ พริกแห้ง ถั่วเน่า เป็นต้น ต้มกับน้ำต้มกระดูกหมู ใส่ดอกงิ้ว มะเขือเทศ เลือดหมู น้ำแกงมีรสเค็ม เผ็ดน้อย กินกับขนมจีน.

ชาวภาคพายัพบางถิ่นและพวกเงี้ยวเรียกหมวกชนิดต่าง ๆ ว่า กุบ

ว. คด เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม (โลกนิติ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.

น. ชื่อเรียกชนชาติไทสาขาหนึ่งอยู่ในรัฐฉานของประเทศพม่า, เรียกกันว่า เงี้ยว, ไทหลวง ก็ว่า.

น. ชื่อปลาไหลทะเลในสกุล Muraenesox และ Congresox วงศ์ Muraenesocidae ลำตัวยาวทรงกระบอก ส่วนหางแบนข้าง ไม่มีเกล็ด ปากแหลมอ้าได้กว้าง จะงอยปากบนยาวล้ำขากรรไกรล่าง ฟันคมแข็งแรง ครีบอกใหญ่ พื้นลำตัวและครีบสีน้ำตาลอ่อนปนเหลืองหรือคล้ำ ด้านท้องสีขาว ขอบครีบหลัง ครีบก้นและครีบหางสีดำ ขนาดยาวได้ถึง ๒.๕ เมตร, เงี้ยว หลด ไหล หรือ มังกร ก็เรียก.