*หลอกล้อ*

ก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น, ล้อหลอก ก็ว่า.

อาการที่ทำหน้าเป็นหรือหลอกล้อโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น อย่ามาทะเล้นกับแม่นะ.

น. คนที่รับแผนจากผู้อื่นมาติดต่อหรือชักจูงหลอกล่อให้หลงเชื่อ (ใช้ในทางไม่ดี).

ก. ล่อให้เชื่อโดยมีเครื่องจูงใจ เช่น เอาตุ๊กตามาล่อหลอกเด็กให้หยุดร้องไห้, หลอกล่อ ก็ว่า.

ก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น เช่น เด็กแลบลิ้นปลิ้นตาล้อหลอกกัน, หลอกล้อ ก็ว่า.

ก. หลอกล่อให้หลงเข้าใจผิด, ใช้อุบายลวงให้หลง, (มักใช้แก่การกีฬา) เช่น ยิงลูกลักไก่, ถือไพ่แต้มต่ำ แต่เพิ่มเค้าเพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งเข้าใจผิดว่าตนถือไพ่แต้มสูง (ใช้แก่การเล่นโป๊กเกอร์หรือเผ).