*ลำแข้ง*

น. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้องพึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า.

ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.

ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.

น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นลำแข็งตั้งขึ้นที่ยอดอกแล้วลามลงไปถึงท้องน้อย ทำให้เจ็บปวด จุกเสียด แน่นหน้าอก.