premium
7 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*พรั่นใจ*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: พรั่นใจ, -พรั่นใจ-
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ก. ประหม่า, สะทกสะท้าน, พรั่นใจ, เช่น กระมลบ้ากระหม่ามะเมอ (สมุทรโฆษ).
ก. เกิดความรู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.
ก. สะทกสะท้าน, พรั่นใจ.
ก. พรั่นใจ.
(พฺรั่น) ก. รู้สึกหวั่นกลัว เช่น พรั่นใจ.
(-พฺรึง) ก. นึกหวาดหวั่น, นึกพรั่นใจ.
ก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป.
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ