*ฝังอยู่ใน*

ก. ชอบ, ฝังอยู่ในใจ, เช่น เขาพูดดีคนเลยติดใจอยากจะฟังอีก, ติดอกติดใจ ก็ว่า

ก. ใช้ของแหลม ๆ แทงที่เนื้อเพื่อสะกิดหนองหรือหนามเป็นต้นที่ฝังอยู่ในเนื้อออก เช่น บ่งหนอง บ่งหนาม.

ก. ติดอกติดใจ, ฝังอยู่ในใจ.

น. ข้อความที่เป็นปริศนาเป็นเครื่องแสดงขุมทรัพย์ที่ฝังอยู่ในดินเป็นต้น.

ก. ตำฝังอยู่ในเนื้อ เช่น หนามยอกเอาหนามบ่ง, รู้สึกเจ็บแปลบคล้ายมีอะไรมาเสียดแทง เช่น รู้สึกยอกอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หนามยอกอก.