12 ผลลัพธ์ สำหรับ

แจะ ๒

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -แจะ ๒-, *แจะ ๒*

ไทย-ไทย: พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ [with local updates]พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔

แจะ ๒

ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคี้ยวหมากแจะ ๆ.

กระแจะ ๒

น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Naringi crenulata (Roxb.) Nicolson ในวงศ์ Rutaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ ต้นและกิ่งมีหนามเปลือกขรุขระสีเทา ดอกเล็กสีขาวเป็นช่อสั้น ยาวประมาณ ๒ เซนติเมตร กลิ่นหอมอ่อน ท่อนไม้ฝนกับนํ้าใช้เป็นเครื่องประทิ่นผิว รากใช้ทำยา, กะแจะ ขะแจะ ตุมตัง หรือ พญายา ก็เรียก.

ดู กระแจะ ๒.

ดู กระแจะ ๒.

ดู กระแจะ ๒.

ดู กระแจะ ๒.

แจะ ๒

ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคี้ยวหมากแจะ ๆ.

กะแจะ