5 ผลลัพธ์ สำหรับ 

เอก, เอก-

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: เอก, เอก, -เอก, เอก-, *เอก, เอก*
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
(เอกะ-, เอกกะ-) ว. หนึ่ง (จำนวน)
ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก ข้าราชการชั้นเอก ปริญญาเอก
เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้  ่ ว่า ไม้เอก
ดีเลิศ เช่น กวีเอก, สำคัญ เช่น ตัวเอก
น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก, คู่กับลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด. (กฎ.).
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ