เต้า ๒

น. นม เช่น แสงสอดลอดในพระไทรพราย เดือนบ่ายต้องเต้าเจ้าวันทอง (ขุนช้างขุนแผน), บัวตูมติดขั้วบังใบ บังใบท้าวไท ว่าเต้าสุดาดวงมาลย์ (อนิรุทธ์)

นํ้าเต้า เช่น ไม่กินปลากินข้าวกินเต้าแตง (อภัย)

ลักษณนามเรียกนมหรือพูลูกตาล เช่น นมเต้าหนึ่ง ตาล ๒ เต้า

เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะฐานนูนขึ้นอย่างเต้านม

เรียกภาชนะที่มีรูปคล้ายนํ้าเต้า เช่น เต้าปูน เต้านํ้า

ภาชนะขนาดเล็กสำหรับใส่น้ำ รูปกลมมนคล้ายหม้อปากแคบ มีฝาปิด เรียกว่า พระเต้า เช่น พระเต้าทักษิโณทก พระเต้าทรงกรวด พระเต้าเบญจครรภ

นม, เต้านม, เรียกว่า พระเต้า.