(แอบ' บะซี) n. ตำแหน่งสิทธิเหนืออำนาจของอธิการในวัดวาอาราม (of an abbot)
(อะเบ' เชิล) adj. ซึ่งเกี่ยวกับอธิการวัดวาอาราม (of an abbot, abbess)
(คลอย'สเทอะ) n. สถานที่สันโดษทางศาสนา, ชีวิตในวัดอาราม, ทางเดินมีหลังคา, ลาน. vt. อยู่ในวัด, อยู่อย่างสันโดษ
(เฟร'เทอะ) n. พี่หรือน้องหรือสหาย (คำที่ใช้เรียกพระ) , โรงอาหารในวัดวาอาราม
(มอน'เนิสเทอรี) n. วัด, อาราม, ที่อยู่อาศัยของพระ, See Also:monasterial adj., Syn.convent
(มะแนส'ทิค) adj. เกี่ยวกับพระหรือวัดอาราม, เกี่ยวกับการอยู่ที่สันโดษหรือมีวินัยวัด n. พระ, สงฆ์., See Also:monastically adv. monasticism n., Syn.ascetic, secluded
(เน'ออส) n. โบสถ์, วิหาร, วัดวาอาราม
(ชไรนฺ) n. แท่นบูชา, หิ้งบูชา, ศาลเจ้า, อาราม, สถานที่บูชา, สถูป, เจดีย์ปูชนียสถาน. vt. ทำให้เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์, วางไว้ในที่ศักดิ์สิทธิ์, Syn.altar
(เทม'เพิล) n. วิหาร, โบสถ์, อาราม, ขมับ