(แอริสทอค'คระซี) n. พวกคนชั้นสูง, พวกขุนนาง, คณาธิปไตย, การปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ, การปกครองของขุนนาง, Syn.gentry, nobility, Ant.proletariat
(อะริสโทแครท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับการปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ (คณาธิปไตย) , มีลักษณะของคนชั้นสูง
(อะริสโทแครท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับการปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ (คณาธิปไตย) , มีลักษณะของคนชั้นสูง
(บริเกด') { brigaded, brigading, brigades } n. กองพัน, กองทหารขนาดใหญ่, กลุ่มคนหรือหมู่คณะที่รวมกันเพื่อทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง. vt. จัดเป็นกองพัน, จัดเป็นกลุ่ม, Syn.group
(คะเล็ค'ทิฟว) adj. เกี่ยวกับการรวบรวมไว้.n. หมู่คณะ, ส่วนรวม, กลุ่ม, ก้อน, See Also:collectivity n. ดูcollective, Syn.cumulative
(คอม'มะแนลที) n. สามัญชน, คนสามัญ, ประชาชน, หมู่คณะ, Syn.commonality
(คอน'แฟรฺ) n. สมาชิกชมรม (หมู่คณะ, สมาคม), Syn.colleague
(คอร์'เพอริท) adj. เกี่ยวกับหมู่คณะ/สมาคม นิติบุคคล/บริษัทหรืออื่น ๆ , ซึ่งรวมกันเป็นหมู่, ทั้งหมู่, ทั้งคณะ, Syn.collective
(พาร์ท'ที) n. พรรค, พวก, หมู่คณะ, ฝาย
(เพอสเว'เชิน) n. การชักชวน, การชักจูง, การจูงใจ, ภาวะที่ถูกชักชวน, ความมั่นใจ, ความเชื่อ, ระบบหรือรูปแบบของความเชื่อ, สำนักนิกาย, หมู่คณะ, Syn.conversion, inducement, belief, potency