10 ผลลัพธ์ สำหรับ 

สัตย-, สัตย์

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -สัตย-, สัตย์-, *สัตย-, สัตย์*
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
(สัดตะยะ-, สัด) น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ.
(สัดตะยะ-, สัด) ว. จริง เช่น วาจาสัตย์, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น สัตย์ซื่อ ซื่อสัตย์ สัตย์จริง.
ดู สัตย-, สัตย์.
ดู สัตย-, สัตย์.
ดู สัตย-, สัตย์.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
(สัดตะยะ-, สัด) น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ.
(สัดตะยะ-, สัด) ว. จริง เช่น วาจาสัตย์, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น สัตย์ซื่อ ซื่อสัตย์ สัตย์จริง.
ดู สัตย-, สัตย์.
ดู สัตย-, สัตย์.
ดู สัตย-, สัตย์.
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ