วิกฤต, วิกฤต-, วิกฤติ, วิกฤติ-

(วิกฺริด, วิกฺริดตะ-, วิกฺริด, วิกฺริดติ-) ว. อยู่ในขั้นล่อแหลมต่ออันตราย เช่น การเมืองอยู่ในขั้นวิกฤติ, มักใช้แก่เวลาหรือเหตุการณ์ เป็น วิกฤติกาล หรือ วิกฤติการณ์, อยู่ในระยะหัวเลี้ยว หัวต่อ เช่น มุมวิกฤติ จุดวิกฤติ.