ธรรมา-ธิษฐาน

(ทำมาทิดถาน, ทำมาทิดสะถาน) ว. มีธรรมเป็นที่ตั้ง ที่ยกหลักธรรมหรือสิ่งที่เป็นนามธรรมล้วน ๆ ขึ้นมาอ้างหรืออธิบาย, คู่กับ บุคลาธิษฐาน.