ตระแบน, ตระแบ่น

(ตฺระ-) ก. ทิ้งลง, ตกลง, โผลง, เขียนเป็น ตรแบ่น ก็มี เช่น กูก็จะตัดหัวมึงโหงลงจากค่าไม้ ตรแบ่นไว้กลางดิน (ม. คำหลวง ชูชก).