จ้ำ ๑

ก. จ้วงใบพายลงในน้ำ แล้ววักไปทางข้างตัวโดยแรงและเร็ว เช่น เขาจ้ำเรือข้ามฟาก, ฟันหรือแทงถี่ ๆ เช่น ผู้ร้ายจ้ำแทง.