(แอริสทอค'คระซี) n. พวกคนชั้นสูง, พวกขุนนาง, คณาธิปไตย, การปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ, การปกครองของขุนนาง, Syn.gentry, nobility, Ant.proletariat
(อะริส'โทแครท) n. คนชั้นสูง, ขุนนาง, ผู้นิยมและสนับสนุนระบอบการปกครองแบบคณาธิปไตย, Syn.noblewoman, nobleman, peer, Ant.plebeian, commoner
(อะริสโทแครท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับการปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ (คณาธิปไตย) , มีลักษณะของคนชั้นสูง
(อะริสโทแครท'ทิค, -เคิล) adj. เกี่ยวกับการปกครองที่ผูกขาดโดยหมู่คณะ (คณาธิปไตย) , มีลักษณะของคนชั้นสูง
(โน'เบิล) adj. ชั้นสูง, มีตระกูล, สูงศักดิ์, ชั้นขุนนาง, สง่า, ประเสริฐ, (เคมี) เฉื่อย n. คนชั้นสูง, ผู้มีตระกูลสูง, ขุนนาง, See Also:nobleness n., Syn.high, grand
(โน'เบิลเมิน) n. คนชั้นสูง, คนสูงศักดิ์, ขุนนาง pl. noblemen
(พะทริช'ชิเอท) n. ระดับวงศ์ตระกูลขุนนางหรือผู้ดี, พวกคนชั้นสูง