ขรัว

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -ขรัว-, *ขรัว*

ไทย-ไทย: พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ [with local updates]พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔

(ขฺรัว) น. คำเรียกภิกษุที่มีอายุมาก หรือที่บวชเมื่อแก่ หรือฆราวาสผู้เฒ่า.

(ขฺรัว) ว. เรียกคนที่มั่งมี ว่า เจ้าขรัว.

น. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้าที่เป็นพระราชโอรสพระราชธิดา.

น. สามัญชนที่เป็นยายของพระองค์เจ้าที่เป็นพระราชโอรสพระราชธิดา.

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

Longdo Dict