(n. แอค' คูพังเชอะ ; vt. อะคูพัง' เชอะ) ฝังเข็มบำบัด, การใช้เข็มแทงเนื้อเยื่อ, ฝังเข็มเพื่อการบำบัดโรค
n., adj. การบำบัดโรคโดยวิธีการจับกระดูกสันหลัง .
(ไค'ระแพรคเทอะ) n. ผู้มีอาชีพเกี่ยวกับการบำบัดโรคด้วยการจับกระดูกสันหลัง
(คิว'เออะ) { cured, curing, cures } vt. รักษาให้หาย, แก้ให้หาย vi. บังเกิดผลในการบำบัดรักษา, ผ่านกรรมวิธีไม่ให้เน่า (ย่าง, บ่ม, อบ, รม, ผึ่ง) n. การรักษาให้หาย, Syn.treatment
(ได'อะเธอมี) n. การสร้างความร้อนในเนื้อเยื่อร่างกายด้วยกระแสไฟฟ้าเพื่อประโยชน์ทางการบำบัด., Syn.diathermia
n. ช็อคจากกระแสไฟฟ้าใช้ในการบำบัด
(มะคิด'คะเมินทฺ) n. ยา, สิ่งหรือสารที่ใช้ในการบำบัดโรค.
(มะดิส'ซิเนิล) adj. เกี่ยวกับยา, ซึ่งมีคุณสมบัติของยา, ซึ่งใช้ในการบำบัดโรค., Syn.curative
(เมด'ดิซิน) n. ยา, สารที่ใช้เป็นยา, สิ่งที่ใช้ในการบำบัดโรค, แพทย์ศาสตร์, เวชกรรม, อายุรกรรม, การบำบัดโรคด้วยยา (ไม่รวมศัลยกรรมและสูติกรรม) vt. ให้ยา, เยียวยา -Phr. (to take one's medicine รับการลงโทษ (โดยเฉพาะสำหรับการกระทำความผิดที่ตนกระทำ) .
(เธอระพิว'ทิค) adj. เกี่ยวกับการบำบัดโรค., Syn.therapeutical.