บทความ Premium Word Game

CTA เกี่ยวกับ

19 ผลลัพธ์ สำหรับ

imprecat

ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -imprecat-, *imprecat*

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

(vt)สาปแช่ง (คำทางการ), See Also:แช่ง, Syn.curse

(vi)สาปแช่ง (คำทางการ), See Also:แช่ง, Syn.curse

imprecation

(n)การสาปแช่ง, See Also:การแช่งด่า, Syn.curse, oath

imprecate on

(phrv)สาปแช่ง, See Also:ด่า

imprecate upon

(phrv)สาปแช่ง, See Also:ด่า

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]Hope Dictionary

imprecation

(อิมพระเค' เชิน) n. การสาปแช่ง, การแช่ง, การแช่งด่า, Syn.execration

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

(vt)สาป, แช่ง, แช่งด่า

imprecation

(n)การแช่ง, การสาป, คำสบถ

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

(vt)/ˈɪmprɪkeɪt//อิ้ม ผริ เข่ ถึ//i1 m p r i k ei t/

(vt, vt)/ˈɪmprɪkeɪtɪd//อิ้ม ผริ เข่ ถิ ดึ//i1 m p r i k ei t i d/

(vt)/ˈɪmprɪkeɪts//อิ้ม ผริ เข่ ถึ สึ//i1 m p r i k ei t s/

imprecating

(vt)/ˈɪmprɪkeɪtɪŋ//อิ้ม ผริ เข่ ถิ่ง//i1 m p r i k ei t i ng/

imprecation

(n,(count))/ˌɪmprɪkˈeɪʃən//อิม ผริ เค้ เฉิ่น//i2 m p r i k ei1 sh @ n/

imprecations

(n,(count))/ˌɪmprɪkˈeɪʃənz//อิม ผริ เค้ เฉิ่น สึ//i2 m p r i k ei1 sh @ n z/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

imprecation

(n)the act of calling down a curse that invokes evil (and usually serves as an insult), Syn.malediction

imprecation

(n)a slanderous accusation

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Imprecated p. pr. & vb. n. Imprecating ] [ L. imprecatus, p. p. of imprecari to imprecate; pref. im- in, on + precari to pray. See Pray. ] 1. To call down by prayer, as something hurtful or calamitous. [ 1913 Webster ]

Imprecate the vengeance of Heaven on the guilty empire. Mickle. [ 1913 Webster ]

2. To invoke evil upon; to curse; to swear at. [ 1913 Webster ]

In vain we blast the ministers of Fate,
And the forlorn physicians imprecate. Rochester. [ 1913 Webster ]

Imprecation

n. [ L. imprecatio: cf. F. imprécation. ] The act of imprecating, or invoking evil upon any one; a prayer that a curse or calamity may fall on any one; a curse. [ 1913 Webster ]

Men cowered like slaves before such horrid imprecations. Motley.

Syn. -- Malediction; curse; execration; anathema. See Malediction. [ 1913 Webster ]

Imprecatory

a. Of the nature of, or containing, imprecation; invoking evil; as, the imprecatory psalms. [ 1913 Webster ]

เพิ่มคำศัพท์

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ